ука́заны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ука́заны ука́заная ука́занае ука́заныя
Р. ука́занага ука́занай
ука́занае		 ука́занага ука́заных
Д. ука́занаму ука́занай ука́занаму ука́заным
В. ука́заны (неадуш.)
ука́занага (адуш.)		 ука́заную ука́занае ука́заныя (неадуш.)
ука́заных (адуш.)
Т. ука́заным ука́занай
ука́занаю		 ука́заным ука́занымі
М. ука́заным ука́занай ука́заным ука́заных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ука́заны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ука́заны ука́заная ука́занае ука́заныя
Р. ука́занага ука́занай
ука́занае		 ука́занага ука́заных
Д. ука́занаму ука́занай ука́занаму ука́заным
В. ука́заны (неадуш.)
ука́занага (адуш.)		 ука́заную ука́занае ука́заныя (неадуш.)
ука́заных (адуш.)
Т. ука́заным ука́занай
ука́занаю		 ука́заным ука́занымі
М. ука́заным ука́занай ука́заным ука́заных

Кароткая форма: ука́зана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ука́заны прич., прил. ука́занный; (выс. — ещё) предначе́ртанный; см. указа́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ука́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад указаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

што...

Першая частка складаных слоў у знач.: які паўтараецца (у кожны прамежак часу, указаны ў другой частцы), напр.: штовячэрні, штоначны, штосутачны, штохвілінны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

wskazany

1. паказаны;

2. указаны; рэкамендаваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

предначе́ртанный высок.

1. прадвы́значаны; вы́значаны (напе́рад); прадпі́саны; ука́заны;

2. наканава́ны; см. предначерта́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

указа́ць, укажу́, ука́жаш, ука́жа; укажы́; ука́заны; зак.

1. з дадан. Даць указанне, настаўленне.

У., як весці работу.

2. на што. Адзначыўшы што-н., звярнуць на яго ўвагу.

У. на памылкі.

3. што. Паказаць, назваць для ведама, кіраўніцтва.

У. лепшы метад.

4. каму на каго-што. Тое, што і паказаць (у 2 знач.).

У. месцазнаходжанне друкарні.

|| незак. ука́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. указа́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ВАЕННААБАВЯ́ЗАНЫ,

асоба, якая знаходзіцца ў запасе Узбр. Сіл Рэспублікі Беларусь. У адпаведнасці з законам «Аб усеагульным воінскім абавязку і ваеннай службе» (1992) ваеннаабавязанага перыядычна прызываюць на вучобу і праверачныя зборы, яму прысвойваюць адпаведныя званні воінскія. Пры абвяшчэнні мабілізацыі ваеннаабавязаны павінен з’явіцца на пункт збору ў тэрмін, указаны ў мабілізацыйным прадпісанні, павестцы або загадзе раённага (гарадскога) ваен. камісара. У некаторых краінах ваеннаабавязаныя называюцца рэзервістамі.

т. 3, с. 440

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ука́занный

1. прич. (показанный) пака́заны; (отмеченный) зазна́чаны; (названный) назва́ны;

2. прич. (разъяснённый) раска́заны, растлума́чаны; ука́заны;

3. прил. (намеченный) вы́значаны, прызна́чаны; назва́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)