узне́сены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узне́сены узне́сеная узне́сенае узне́сеныя
Р. узне́сенага узне́сенай
узне́сенае
узне́сенага узне́сеных
Д. узне́сенаму узне́сенай узне́сенаму узне́сеным
В. узне́сены (неадуш.)
узне́сенага (адуш.)
узне́сеную узне́сенае узне́сеныя (неадуш.)
узне́сеных (адуш.)
Т. узне́сеным узне́сенай
узне́сенаю
узне́сеным узне́сенымі
М. узне́сеным узне́сенай узне́сеным узне́сеных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узне́сены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узне́сены узне́сеная узне́сенае узне́сеныя
Р. узне́сенага узне́сенай
узне́сенае
узне́сенага узне́сеных
Д. узне́сенаму узне́сенай узне́сенаму узне́сеным
В. узне́сены (неадуш.)
узне́сенага (адуш.)
узне́сеную узне́сенае узне́сеныя (неадуш.)
узне́сеных (адуш.)
Т. узне́сеным узне́сенай
узне́сенаю
узне́сеным узне́сенымі
М. узне́сеным узне́сенай узне́сеным узне́сеных

Кароткая форма: узне́сена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узне́сены

1. взнесённый, внесённый; вознесённый;

2. перен. вознесённый, превознесённый, возвы́шенный;

1, 2 см. узне́сці

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узне́сены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад узнесці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вознесённый узня́ты; узне́сены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взнесённый узне́сены; падня́ты, узня́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возвели́ченный узвялі́чаны, узвы́шаны, узне́сены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

превознесённый узня́ты, узне́сены, расхва́лены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

возвы́шенный

1. прич. павы́шаны, узвы́шаны;

2. прич. узвы́шаны, узня́ты, узне́сены;

3. прич. павы́шаны, узня́ты;

4. прич. павы́шаны; см. возвы́сить;

5. прил., прям., перен. узвы́шаны;

возвы́шенное ме́сто узвы́шанае ме́сца;

возвы́шенное чу́вство узвы́шанае пачуццё.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)