уздры́г, -у, м.

Сутаргавы рух ад моцнага пачуцця; дрыжанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уздры́г

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. уздры́г
Р. уздры́гу
Д. уздры́гу
В. уздры́г
Т. уздры́гам
М. уздры́гу

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уздры́г, -гу м. содрога́ние ср.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уздры́г, ‑у, м.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. уздрыгануць, уздрыгнуць і уздрыгануцца, уздрыгнуцца; дрыжанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

содрога́ние ср. уздры́г, -гу м., дры́жыкі, -каў ед. нет;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)