узго́днены, -ая, -ае.

Такі, у якім дасягнута адзінства, згода (у 2 знач.).

Узгодненае рашэнне.

|| наз. узго́дненасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узго́днены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узго́днены узго́дненая узго́дненае узго́дненыя
Р. узго́дненага узго́дненай
узго́дненае
узго́дненага узго́дненых
Д. узго́дненаму узго́дненай узго́дненаму узго́дненым
В. узго́днены (неадуш.)
узго́дненага (адуш.)
узго́дненую узго́дненае узго́дненыя (неадуш.)
узго́дненых (адуш.)
Т. узго́дненым узго́дненай
узго́дненаю
узго́дненым узго́дненымі
М. узго́дненым узго́дненай узго́дненым узго́дненых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узго́днены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узго́днены узго́дненая узго́дненае узго́дненыя
Р. узго́дненага узго́дненай
узго́дненае
узго́дненага узго́дненых
Д. узго́дненаму узго́дненай узго́дненаму узго́дненым
В. узго́днены (неадуш.)
узго́дненага (адуш.)
узго́дненую узго́дненае узго́дненыя (неадуш.)
узго́дненых (адуш.)
Т. узго́дненым узго́дненай
узго́дненаю
узго́дненым узго́дненымі
М. узго́дненым узго́дненай узго́дненым узго́дненых

Кароткая форма: узго́днена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узго́днены согласо́ванный; см. узгадні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узго́днены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узгадніць.

2. у знач. прым. Такі, у якім дасягнута адзінства, узаемная згода. Узгодненае рашэнне. □ З узгодненых брыгадных планаў нараджаўся агульнакалгасны план. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сообразо́ванный узго́днены;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

согласо́ванный узго́днены, паго́джаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узаемаўзго́днены, ‑ая, ‑ае.

Узгоднены паміж дагаворнымі бакамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сула́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад суладзіць.

2. у знач. прым. Стройны, узгоднены; гарманічны. Школьная праца ішла сваім добра суладжаным, няспынным ходам. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сула́дны ’адпаведны, узгоднены’, ’стройны, гарманічны’ (Стан.), сула́дна ’дружна, зладжана’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ), сула́дно (ТС), сула́дна (suładna) ’лад, парадак, згода’ (Варл.). Ад сула́дзіць < ладзіць < лад (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)