узгадні́ць, -гадню́, -го́дніш, -го́дніць; -го́днены; зак.

1. што і што з чым. Прывесці ў пэўную адпаведнасць з чым-н.

У. дзеянні.

У. гадавы план з дырэктарам.

2. што з кім. Абмеркаваўшы, выпрацаваць адзіную думку наконт чаго-н., атрымаць згоду на што-н.

У. пытанне з начальствам.

|| незак. узгадня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. узгадне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узгадні́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узгадню́ узго́днім
2-я ас. узго́дніш узго́дніце
3-я ас. узго́дніць узго́дняць
Прошлы час
м. узгадні́ў узгадні́лі
ж. узгадні́ла
н. узгадні́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час узгадні́ўшы

Іншыя варыянты: узго́дніць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узгадні́ць сов., в разн. знач. согласова́ть;

у. дзе́янні — согласова́ть де́йствия;

у. план з дырэ́ктарам — согласова́ть план с дире́ктором

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узгадні́ць, ‑гадню, ‑годніш, ‑годніць; зак., што.

1. Прывесці ў пэўную адпаведнасць з чым‑н. Узгадніць дзеянні авіяцыі з дзеяннямі пяхоты. Узгадніць гадавы план з планамі пяцігодкі. □ Так, другі гарком камсамола створаны. Ён стаў фактам. Але мяне не пакідала думка: як узгадніць работу гэтага паўднёвага гаркома з тым паўночным, які дзейнічае ўжо не адзін месяц. Дзенісевіч.

2. Выпрацаваць адзіную думку, погляд і пад. наконт чаго‑н., атрымаць згоду, дазвол на што‑н. У палкоўніка ўжо даспяваў план, які ён павінен быў распрацаваць і ўзгадніць з генералам. Паслядовіч. Таццяна Пятроўна адказала, што такая, думка ёй спадабалася, але што трэба абавязкова ўзгадніць яе. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́днены согласо́ванный; см. узгадні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узго́дніць сов., см. узгадні́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узгадня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да узгадніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збалансава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., што.

1. гл. балансаваць.

2. Ураўнаважыць (у 2 знач.), узгадніць, суразмерыць.

З. магчымасці.

|| наз. збалансава́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узгадне́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. узгадняць — узгадніць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узго́дніць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. узгадню́ узго́днім
2-я ас. узго́дніш узго́дніце
3-я ас. узго́дніць узго́дняць
Прошлы час
м. узго́дніў узго́днілі
ж. узго́дніла
н. узго́дніла
Дзеепрыслоўе
прош. час узго́дніўшы

Іншыя варыянты: узгадні́ць.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)