узбу́джаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́джаны узбу́джаная узбу́джанае узбу́джаныя
Р. узбу́джанага узбу́джанай
узбу́джанае		 узбу́джанага узбу́джаных
Д. узбу́джанаму узбу́джанай узбу́джанаму узбу́джаным
В. узбу́джаны (неадуш.)
узбу́джанага (адуш.)		 узбу́джаную узбу́джанае узбу́джаныя (неадуш.)
узбу́джаных (адуш.)
Т. узбу́джаным узбу́джанай
узбу́джанаю		 узбу́джаным узбу́джанымі
М. узбу́джаным узбу́джанай узбу́джаным узбу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́джаны узбу́джаная узбу́джанае узбу́джаныя
Р. узбу́джанага узбу́джанай
узбу́джанае		 узбу́джанага узбу́джаных
Д. узбу́джанаму узбу́джанай узбу́джанаму узбу́джаным
В. узбу́джаны (неадуш.)
узбу́джанага (адуш.)		 узбу́джаную узбу́джанае узбу́джаныя (неадуш.)
узбу́джаных (адуш.)
Т. узбу́джаным узбу́джанай
узбу́джанаю		 узбу́джаным узбу́джанымі
М. узбу́джаным узбу́джанай узбу́джаным узбу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́джаны узбу́джаная узбу́джанае узбу́джаныя
Р. узбу́джанага узбу́джанай
узбу́джанае		 узбу́джанага узбу́джаных
Д. узбу́джанаму узбу́джанай узбу́джанаму узбу́джаным
В. узбу́джаны (неадуш.)
узбу́джанага (адуш.)		 узбу́джаную узбу́джанае узбу́джаныя (неадуш.)
узбу́джаных (адуш.)
Т. узбу́джаным узбу́джанай
узбу́джанаю		 узбу́джаным узбу́джанымі
М. узбу́джаным узбу́джанай узбу́джаным узбу́джаных

Кароткая форма: узбу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбу́джаны

1. прич. разбу́женный, по́днятый;

2. прич. возбуждённый;

3. прич. возбуждённый; взви́нченный;

1-3 см. узбудзі́ць;

4. прил. возбуждённый;

нато́ўп ~ных людзе́й — толпа́ возбуждённых люде́й;

у. вы́гляд — возбуждённый вид

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбу́джаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад узбудзіць.

2. у знач. прым. Які знаходзіцца ў прыўзнята-нервовым стане; усхваляваны, узрушаны. Ехалі падводы, ішлі ўзбуджаныя мужчыны і гучна аб чымсьці гаварылі. Каліна. Вясёлыя, узбуджаныя пары сядзелі цяпер па розных кутках. Броўка. // Які выражае, выяўляе такі стан. Узбуджаны голас. Узбуджаны твар. □ Я люблю Палявое гарачае лета, Гоман лесу І птушак узбуджаны крык. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрыто́мны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў непрытомнасці.

2. Які знаходзіцца ў стане душэўнага ўзрушэння; узбуджаны.

Усхапілася з пасцелі, як непрытомная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возбуждённый (вызванный) вы́кліканы; узбу́джаны, абу́джаны; (предложенный на обсуждение) узня́ты, узбу́джаны; (начатый) распача́ты; заве́дзены; (настроенный) настро́ены, узбу́джаны; (взволнованный) усхвалява́ны, узру́шаны; (распалённый) распа́лены; см. возбуди́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ажыта́цыя, ‑і, ж.

Уст. Узбуджаны стан, моцнае хваляванне.

[Фр. agitation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ліхама́нка, -і, ДМ -нцы, ж.

1. Хваравіты стан, які суправаджаецца гарачкай і дрыготкай.

Трэсціся як у ліхаманцы.

2. перан. Узбуджаны, трывожны стан, празмерна паспешлівая дзейнасць.

Біржавая л.

3. разм. Трасца (малярыя).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подстрека́емый / подстрека́емый честолю́бием, любопы́тством падахво́чаны (узня́ты, узбу́джаны) славалю́бствам, ціка́васцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)