узбу́джана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
узбу́джана узбуджаней -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбу́джана нареч. возбуждённо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбу́джана-трыво́жны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́джана-трыво́жны узбу́джана-трыво́жная узбу́джана-трыво́жнае узбу́джана-трыво́жныя
Р. узбу́джана-трыво́жнага узбу́джана-трыво́жнай
узбу́джана-трыво́жнае
узбу́джана-трыво́жнага узбу́джана-трыво́жных
Д. узбу́джана-трыво́жнаму узбу́джана-трыво́жнай узбу́джана-трыво́жнаму узбу́джана-трыво́жным
В. узбу́джана-трыво́жны (неадуш.)
узбу́джана-трыво́жнага (адуш.)
узбу́джана-трыво́жную узбу́джана-трыво́жнае узбу́джана-трыво́жныя (неадуш.)
узбу́джана-трыво́жных (адуш.)
Т. узбу́джана-трыво́жным узбу́джана-трыво́жнай
узбу́джана-трыво́жнаю
узбу́джана-трыво́жным узбу́джана-трыво́жнымі
М. узбу́джана-трыво́жным узбу́джана-трыво́жнай узбу́джана-трыво́жным узбу́джана-трыво́жных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; незак.

Узбуджана дзейнічаць, праяўляць паспешлівасць, нецярпенне.

Не варта г. ў гэтай справе.

|| зак. разгарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

возбуждённо нареч. узбу́джана; (взволнованно) усхвалява́на; узру́шана;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перату́заць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Давесці да хваравітага, узбуджана-нервовага стану.

2. Разм. Патармасіць усіх, многіх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбу́джаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбу́джаны узбу́джаная узбу́джанае узбу́джаныя
Р. узбу́джанага узбу́джанай
узбу́джанае
узбу́джанага узбу́джаных
Д. узбу́джанаму узбу́джанай узбу́джанаму узбу́джаным
В. узбу́джаны (неадуш.)
узбу́джанага (адуш.)
узбу́джаную узбу́джанае узбу́джаныя (неадуш.)
узбу́джаных (адуш.)
Т. узбу́джаным узбу́джанай
узбу́джанаю
узбу́джаным узбу́джанымі
М. узбу́джаным узбу́джанай узбу́джаным узбу́джаных

Кароткая форма: узбу́джана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мі́лаваць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; незак., каго.

1. Дараваць каму‑н. віну; шкадаваць. — Не забывайся, чалавеча, што я — войт, чалавек, упаўнаважаны судзіць і мілаваць... Бажко.

2. Уст. Выказваць увагу, любіць.

•••

Бог мілаваў гл. бог.

Няхай бог мілуе гл. бог.

мілава́ць, ‑лу́ю, ‑лу́еш, ‑лу́е; незак., каго.

Песціць, галубіць; любіць. [Рыта] узяла ад маці Ларысу, у нейкім узбуджана-няўрымслівым настроі мілавала яе на вачах здзіўленага мужа. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерво́ва, прысл.

1. Узбуджана, усхвалявана; раздражнёна. Засунуўшы рукі ў кішэні пінжака.., [Галаўня] нервова пачаў хадзіць па кабінету. Гроднеў. — Не лёгкая сітуацыя, не лёгкая: праз столькі гадоў шукаць страчанае, — паспачуваў пасажыр, нервова раскручваючы газету. Пальчэўскі. / у перан. ужыв. — Дапамогі! Дапамогі! — нервова крычаў кожны радок, кожнае слова.. рапарта. Шамякін.

2. Хваравіта, сутаргава. Адно вока раз-пораз торгаецца нервова, і здаецца часам, што Гардзей некаму падміргвае. Мележ. Тонкія худыя рукі .. [Каваля] нервова ўздрыгвалі і не знаходзілі сабе месца. Хомчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прысвяці́ць, ‑свячу, ‑свеціш, ‑свеціць; зак.

1. каго-што. Прызначыць каму‑, чаму‑н., для каго‑н., якой‑н. дзейнасці. Прысвяціць жыццё мастацтву. □ Надзея рашыла прысвяціць сябе любімай справе, якой так і не здолеў аддацца яе муж. Васілёнак. // што. Затраціць, выкарыстаць на што‑н. Другую палавіну дня напярэдадні адлёту касманаўты прысвяцілі развітанню з Масквой. Шыцік. Некалькі вечароў прысвяціў ксёндз Пацейкоўскі, каб улажыць казанне на першае набажэнства. Колас. У клас Віктар Паўловіч прыйшоў узбуджана вясёлы, увесь урок прысвяціў падагульненню. Шамякін. // што. Напоўніць пэўным зместам, зрабіць адпаведным якой‑н. тэме, якім‑н. пытанням. Чарговыя свае заняткі Зіна прысвяціла чытанню новых рашэнняў партыі і ўрада аб уздыме сельскай гаспадаркі. Кавалёў.

2. што. Зрабіць, стварыць што‑н. у гонар каго‑, чаго‑н., прызначыць каму‑, чаму‑н. (звычайна мастацкі твор) як знак павагі, пашаны да каго‑н. Прысвяціць раман памяці маці. Прысвяціць рэкорд гадавіне Кастрычніка. □ Перад ад’ездам на фронт .. [Пасмітны і Лыкоўскі] прысвяцілі адзін аднаму свае вершы. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)