узбуджа́льны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбуджа́льны |
узбуджа́льная |
узбуджа́льнае |
узбуджа́льныя |
| Р. |
узбуджа́льнага |
узбуджа́льнай
узбуджа́льнае |
узбуджа́льнага |
узбуджа́льных |
| Д. |
узбуджа́льнаму |
узбуджа́льнай |
узбуджа́льнаму |
узбуджа́льным |
| В. |
узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.) |
узбуджа́льную |
узбуджа́льнае |
узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.) |
| Т. |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнымі |
| М. |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнай |
узбуджа́льным |
узбуджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узбуджа́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узбуджа́льны |
узбуджа́льная |
узбуджа́льнае |
узбуджа́льныя |
| Р. |
узбуджа́льнага |
узбуджа́льнай
узбуджа́льнае |
узбуджа́льнага |
узбуджа́льных |
| Д. |
узбуджа́льнаму |
узбуджа́льнай |
узбуджа́льнаму |
узбуджа́льным |
| В. |
узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.) |
узбуджа́льную |
узбуджа́льнае |
узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.) |
| Т. |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнымі |
| М. |
узбуджа́льным |
узбуджа́льнай |
узбуджа́льным |
узбуджа́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
узбуджа́льны, -ая, -ае.
1. Які прыводзіць у стан узбуджэння.
Узбуджальныя сродкі.
2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння.
Лёгка ў. чалавек.
|| наз. узбуджа́льнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.
2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
до́пінг, ‑у, м.
1. Узбуджальныя сродкі, якія пры ўвядзенні ў арганізм стымулююць фізічную і нервовую дзейнасць.
2. перан. Пра ўсё, што стымулюе творчую актыўнасць, павышае працаздольнасць.
[Англ. dope — даваць наркотык.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
возбужда́ющий
1. прич. які́ (што) выкліка́е; які́ (што) узбуджа́е, які́ (што) абуджа́е; які́ (што) узніма́е, які́ (што) распачына́е; які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) настро́йвае; які́ (што) хвалю́е; які́ (што) узруша́е; які́ (што) распа́львае; см. возбужда́ть;
2. прил. узбуджа́льны;
возбужда́ющие сре́дства мед. узбуджа́льныя сро́дкі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)