Узбуджальныя сродкі 6/474; 8/618; 10/432

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

узбуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбуджа́льны узбуджа́льная узбуджа́льнае узбуджа́льныя
Р. узбуджа́льнага узбуджа́льнай
узбуджа́льнае		 узбуджа́льнага узбуджа́льных
Д. узбуджа́льнаму узбуджа́льнай узбуджа́льнаму узбуджа́льным
В. узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.)		 узбуджа́льную узбуджа́льнае узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.)
Т. узбуджа́льным узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю		 узбуджа́льным узбуджа́льнымі
М. узбуджа́льным узбуджа́льнай узбуджа́льным узбуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбуджа́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узбуджа́льны узбуджа́льная узбуджа́льнае узбуджа́льныя
Р. узбуджа́льнага узбуджа́льнай
узбуджа́льнае		 узбуджа́льнага узбуджа́льных
Д. узбуджа́льнаму узбуджа́льнай узбуджа́льнаму узбуджа́льным
В. узбуджа́льны (неадуш.)
узбуджа́льнага (адуш.)		 узбуджа́льную узбуджа́льнае узбуджа́льныя (неадуш.)
узбуджа́льных (адуш.)
Т. узбуджа́льным узбуджа́льнай
узбуджа́льнаю		 узбуджа́льным узбуджа́льнымі
М. узбуджа́льным узбуджа́льнай узбуджа́льным узбуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбуджа́льны, -ая, -ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння.

Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння.

Лёгка ў. чалавек.

|| наз. узбуджа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узбуджа́льны, ‑ая, ‑ае.

1. Які прыводзіць у стан узбуджэння (у 2 знач.). Узбуджальныя сродкі.

2. Здольны хутка прыходзіць у стан узбуджэння. Лёгка ўзбуджальны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́пінг, ‑у, м.

1. Узбуджальныя сродкі, якія пры ўвядзенні ў арганізм стымулююць фізічную і нервовую дзейнасць.

2. перан. Пра ўсё, што стымулюе творчую актыўнасць, павышае працаздольнасць.

[Англ. dope — даваць наркотык.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

podniecający

podniecając|y

узбуджальны; хвалюючы;

środki ~e — узбуджальныя сродкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ВЫШЫ́ННАЯ ХВАРО́БА,

горная хвароба, паталагічны стан арганізма, абумоўлены знаходжаннем у разрэджаным паветры на вял. вышынях; у дачыненні выпадкаў знаходжання ў горных мясцовасцях наз. горнай хваробай. Развіваецца як вынік кіслароднага галадання (гл. Гіпаксія). Выяўляецца задышкай, сэрцабіццем, галавакружэннем, пачашчэннем пульсу, галаўным болем, мышачнай слабасцю, шумам у вушах, насавымі крывацёкамі, магчымыя парушэнні сардэчнай дзейнасці і страта прытомнасці. Лячэнне: паступовы спуск з вышыні, кісларод, тэрапеўтычныя прэпараты — абязбольвальныя, узбуджальныя.

т. 4, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

возбужда́ющий

1. прич. які́ (што) выкліка́е; які́ (што) узбуджа́е, які́ (што) абуджа́е; які́ (што) узніма́е, які́ (што) распачына́е; які́ (што) заво́дзіць; які́ (што) настро́йвае; які́ (што) хвалю́е; які́ (што) узруша́е; які́ (што) распа́львае; см. возбужда́ть;

2. прил. узбуджа́льны;

возбужда́ющие сре́дства мед. узбуджа́льныя сро́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)