узбро́йвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. узбро́йваюся узбро́йваемся
2-я ас. узбро́йваешся узбро́йваецеся
3-я ас. узбро́йваецца узбро́йваюцца
Прошлы час
м. узбро́йваўся узбро́йваліся
ж. узбро́йвалася
н. узбро́йвалася
Загадны лад
2-я ас. узбро́йвайся узбро́йвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час узбро́йваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

узбро́йвацца несов., возвр., страд. вооружа́ться; см. узбро́іцца, узбро́йваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбро́йвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да узброіцца.

2. Зал. да узбройваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узбро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

1. Запасціся сродкамі для вядзення вайны, бою (зброяй, тэхнікай і пад.).

У. да зубоў.

2. перан., чым. Запасціся сродкамі для якой-н. дзейнасці.

У. новай тэорыяй.

|| незак. узбро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. узбрае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вооружа́ться

1. в разн. знач. узбро́йвацца;

2. перен. (против кого-л.) настро́йвацца; см. вооружи́ться;

3. страд. узбро́йвацца; падбухто́рвацца, падбіва́цца, настро́йвацца; см. вооружа́ть;

вооружа́ться терпе́нием запаса́цца цярплі́васцю;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбрае́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. узбройваць — узброіць і узбройвацца — узброіцца.

2. Зброя і боепрыпасы, прызначаныя для вядзення вайны, бою. Вытворчасць узбраення. □ [Камлюк:] — У бой неабходна пусціць усё ўзбраенне. М. Ткачоў.

•••

Гонка ўзбраення гл. гонка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)