уе́зджваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уе́зджваю |
уе́зджваем |
| 2-я ас. |
уе́зджваеш |
уе́зджваеце |
| 3-я ас. |
уе́зджвае |
уе́зджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
уе́зджваў |
уе́зджвалі |
| ж. |
уе́зджвала |
| н. |
уе́зджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уе́зджвай |
уе́зджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
уе́зджваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уе́зджваць несов., разг. (утрамбовывать) уе́зживать; ука́тывать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уе́зджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да уездзіць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уе́зджвацца, ‑аецца; незак.
1. Незак. да уездзіцца.
2. Зал. да уезджваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уе́зджвацца несов., возвр., страд., разг. уе́зживаться; см. уе́здзіцца, уе́зджваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зае́зджваць
‘уезджваць, утрамбоўваць што-небудзь; замучваць каго-небудзь яздой, цяжкімі жыццёвымі абставінамі’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зае́зджваю |
зае́зджваем |
| 2-я ас. |
зае́зджваеш |
зае́зджваеце |
| 3-я ас. |
зае́зджвае |
зае́зджваюць |
| Прошлы час |
| м. |
зае́зджваў |
зае́зджвалі |
| ж. |
зае́зджвала |
| н. |
зае́зджвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зае́зджвай |
зае́зджвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
зае́зджваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ука́тыватьI несов. (к уката́ть)
1. (дорогу) уе́зджваць, аб’е́зджваць, абабіва́ць, утрамбо́ўваць;
2. (войлок) зва́льваць, ува́льваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
обка́тыватьI несов.
1. (обваливать) разг. ука́чваць, абка́чваць, абле́пліваць, абсыпа́ць;
обка́тывать в муке́ ука́чваць у муку́;
2. (укатывать) уе́зджваць, абабіва́ць;
обка́тывать доро́гу уе́зджваць (абабіва́ць) даро́гу;
3. (испытывать пробной ездой) аб’е́зджваць;
4. перен. (осваивать) абка́тваць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уе́зживать несов., прост.
1. (укатывать, утрамбовывать) уе́зджваць, аб’е́зджваць, абабіва́ць, утрамбо́ўваць;
2. (измучивать ездой) зае́зджваць, заму́чваць (яздо́й);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)