удыга́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
удыга́нне |
| Р. |
удыга́ння |
| Д. |
удыга́нню |
| В. |
удыга́нне |
| Т. |
удыга́ннем |
| М. |
удыга́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
удыга́нне ср., разг. уго́дничество, уго́дничание
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
удыга́нне, ‑я, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. удыгаць; падлізванно.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
удыга́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак., перад кім (разм.).
Старацца задобрыць каго-н. ліслівасцю; падлізвацца, паддобрывацца.
Нечага мне перад ім у.
|| наз. удыга́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уго́дніцтва, ‑а, н.
Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. угоднічаць; паддобрыванне, падлашчванне, удыганне. Яго прынцыповай натуры праціўна было ўгодніцтва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уго́дничество удыга́нне, -ння ср.; (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., нараўле́нне, -ння ср.; (подольщение) падла́шчванне, -ння ср.; (подлизывание) падлі́званне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
уго́дничание удыга́нне, -ння ср. (перад кім, перад чым); (угождение) дагаджа́нне, -ння ср., нараўле́нне, -ння ср. (каму, чаму); (подольщение) падла́шчванне, -ння ср. (да каго, да чаго); (подлизывание) падлі́званне, -ння ср. (да каго, да чаго);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)