Уда́рнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Уда́рнае
Р. Уда́рнага
Д. Уда́рнаму
В. Уда́рнае
Т. Уда́рным
М. Уда́рным

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уда́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уда́рны уда́рная уда́рнае уда́рныя
Р. уда́рнага уда́рнай
уда́рнае		 уда́рнага уда́рных
Д. уда́рнаму уда́рнай уда́рнаму уда́рным
В. уда́рны (неадуш.)
уда́рнага (адуш.)		 уда́рную уда́рнае уда́рныя (неадуш.)
уда́рных (адуш.)
Т. уда́рным уда́рнай
уда́рнаю		 уда́рным уда́рнымі
М. уда́рным уда́рнай уда́рным уда́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

малато́чак, ‑чка, м.

1. Памянш. да малаток (у 1 знач.); невялікі малаток.

2. Спец. Ударнае прыстасаванне ў некаторых механізмах і інструментах. І сёння стаіць у вачах, як жывы, той дзядзька без шапкі, .. што трымаў на каленях цымбалы, па струнах якіх тупацелі яго малаточкі. Брыль.

3. Спец. Адна са слыхавых костачак сярэдняга вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́рный​II в разн. знач. (связанный с ударом) уда́рны;

уда́рная волна́ уда́рная хва́ля;

уда́рное буре́ние уда́рнае бурэ́нне;

уда́рная войско́вая гру́ппа уда́рная вайско́вая гру́па;

уда́рные музыка́льные инструме́нты уда́рныя музы́чныя інструме́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)