уда́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. уда́ласць
Р. уда́ласці
Д. уда́ласці
В. уда́ласць
Т. уда́ласцю
М. уда́ласці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уда́ласць ж.

1. ло́вкость;

2. у́даль, удальство́ ср.; ли́хость;

1-2 см. уда́лы 2-3

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уда́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць удалага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уда́лы, -ая, -ае.

1. Які завяршаецца ўдачай; удачны, паспяховы.

Удалая паездка.

2. Вельмі добры, які адпавядае патрабаванням; правільны.

Выбраць у. ход.

3. Здатны на ўсё; спрытны, умелы.

Удалая гаспадыня.

4. Смелы, адважны; хвацкі.

У. хлопец.

|| наз. уда́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́даль ж. уда́ласць, -ці ж.; (молодечество) маладзе́цтва, -ва ср.; (отвага) адва́га, -гі ж.; (ухарство) зухава́тасць, -ці ж.;

у́даль молоде́цкая уда́ласць (адва́га) маладзе́цкая;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зухава́тасць, ‑і, ж.

Зухаватыя паводзіны; бойкасць, удаласць, маладзецкасць. Машыну ён вёў з вясёлай зухаватасцю. Яраш, жартаўліва папярэдзіў: — Кірыла, я не застрахаваў свайго жыцця. Шамякін. Партызанская зухаватасць, якая ў крытычны момант ратавала не аднаго партызана, памагла і тут. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ли́хость ж. (удаль) уда́ласць, -ці ж., хва́цкасць, -ці ж., зухава́тасць, -ці ж.; (молодечество) маладзе́цкасць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́ткость

1. ме́ткасць, -ці ж., тра́пнасць, -ці ж.;

2. перен. тра́пнасць, -ці ж., уда́ласць, -ці ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)