угрунто́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. угрунто́ўваецца угрунто́ўваюцца
Прошлы час
м. угрунто́ўваўся угрунто́ўваліся
ж. угрунто́ўвалася
н. угрунто́ўвалася
Дзеепрыслоўе
цяп. час угрунто́ўваючыся

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угрунто́ўвацца несов.

1. упро́чиваться, утвержда́ться;

2. страд. упро́чиваться, утвержда́ться; обосно́вываться; см. угрунто́ўваць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угрунто́ўвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да угрунтавацца.

2. Зал. да угрунтоўваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угрунтава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ту́ецца; зак.

Устанавіцца, усталявацца.

Адносна рэферэндуму ўгрунтавалася пэўная думка.

|| незак. угрунто́ўвацца, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

опира́ться

1. абапіра́цца, апіра́цца (на што); прыпіра́цца (да чаго);

2. перен. асно́ўвацца, угрунто́ўвацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утвержда́ться

1. уст. (устанавливаться) устана́ўлівацца, усталёўвацца; (укрепляться) умацо́ўвацца, угрунто́ўвацца; (закрепляться) замацо́ўвацца;

2. (убеждаться) умацо́ўвацца, перако́нвацца;

3. страд. устана́ўлівацца, усталёўвацца; умацо́ўвацца, угрунто́ўвацца; замацо́ўвацца; зацвярджа́цца, сцвярджа́цца; перако́нвацца; каза́цца, гавары́цца; упэ́ўнівацца; см. утвержда́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)