Verbum

анлайнавы слоўнік

угаво́рваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

угаво́рваць несов.

1. угова́ривать; убежда́ть; урезо́нивать; увеща́ть; увещева́ть; склоня́ть;

2. успока́ивать, утеша́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаво́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да угаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

угавары́ць, -вару́, -во́рыш, -во́рыць; -во́раны; зак., каго (што).

1. і з інф. або дадан. Пераконваючы, схіліць да чаго-н.

У. пайсці ў грыбы.

2. Супакоіць, суцешыць.

У. дзіця.

|| незак. угаво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. угаво́рванне, -я, н. і угаво́р, -у, м. (звычайна мн.).

Не паддавацца ніякім угаворам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

угова́ривать несов. угаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаво́рванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. угаворваць — угаварыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

улеща́ть несов., разг. угаво́рваць, ула́шчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

со́вестить несов., разг., уст. сарамаці́ць, угаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

урезо́нивать несов., разг. угаво́рваць; (убеждать) перако́нваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

угаво́рвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да угаварыцца (у 1 знач.).

2. Зал. да угаворваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)