уві́ты
прыметнік, адносны
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | уві́ты | уві́тая | уві́тае | уві́тыя | 
		
			| Р. | уві́тага | уві́тай уві́тае
 | уві́тага | уві́тых | 
		
			| Д. | уві́таму | уві́тай | уві́таму | уві́тым | 
		
			| В. | уві́ты (неадуш.) уві́тага (адуш.)
 | уві́тую | уві́тае | уві́тыя (неадуш.) уві́тых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | уві́тым | уві́тай уві́таю
 | уві́тым | уві́тымі | 
		
			| М. | уві́тым | уві́тай | уві́тым | уві́тых | 
		
Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уві́ты
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
	
		
			|  | адз. | мн. | 
		
			| м. | ж. | н. | - | 
	
	
		
			| Н. | уві́ты | уві́тая | уві́тае | уві́тыя | 
		
			| Р. | уві́тага | уві́тай уві́тае
 | уві́тага | уві́тых | 
		
			| Д. | уві́таму | уві́тай | уві́таму | уві́тым | 
		
			| В. | уві́ты (неадуш.) уві́тага (адуш.)
 | уві́тую | уві́тае | уві́тыя (неадуш.) уві́тых (адуш.)
 | 
		
			| Т. | уві́тым | уві́тай уві́таю
 | уві́тым | уві́тымі | 
		
			| М. | уві́тым | уві́тай | уві́тым | уві́тых | 
		
Кароткая форма: уві́та.
	Крыніцы:
	
		dzsl2007,
		krapivabr2012,
		piskunou2012,
		sbm2012,
		tsbm1984.
 Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс) 
уві́ты
1. вви́тый, вплетённый;
2. уви́тый;
3. уви́тый;
1-3 см. уві́ць
 Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уві́ты, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увіць.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
уви́тый уві́ты, укру́чаны; абкру́чаны.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вви́тый
1. уві́ты;
2. (вплетённый) упле́цены, мног. паўплята́ны;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
уві́ць, уваўю́, уваўе́ш, уваўе́; уваўём, уваўяце́, уваўю́ць; уві́ў, уві́ла́, -ло́; уві́; уві́ты; зак.
1. што ў што. Уплесці віццём.
У. стужку ў вянок.
2. што на што. Намотваючы, змясціць.
У. усю пражу на верацяно.
3. каго-што. Абвіць па ўсёй паверхні.
Дзікі вінаград увіў сцены дома.
4. што чым. Упрыгожыць, абвіваючы чым-н.
У. арку гірляндамі.
|| незак. увіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
 Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс) 
вплетённый
1. упле́цены, мног. паўплята́ны; уві́ты, мног. паўвіва́ны;
2. (впутанный) разг. упле́цены, ублы́таны, умяша́ны.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)