уві́ты

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́ты уві́тая уві́тае уві́тыя
Р. уві́тага уві́тай
уві́тае
уві́тага уві́тых
Д. уві́таму уві́тай уві́таму уві́тым
В. уві́ты (неадуш.)
уві́тага (адуш.)
уві́тую уві́тае уві́тыя (неадуш.)
уві́тых (адуш.)
Т. уві́тым уві́тай
уві́таю
уві́тым уві́тымі
М. уві́тым уві́тай уві́тым уві́тых

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уві́ты

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уві́ты уві́тая уві́тае уві́тыя
Р. уві́тага уві́тай
уві́тае
уві́тага уві́тых
Д. уві́таму уві́тай уві́таму уві́тым
В. уві́ты (неадуш.)
уві́тага (адуш.)
уві́тую уві́тае уві́тыя (неадуш.)
уві́тых (адуш.)
Т. уві́тым уві́тай
уві́таю
уві́тым уві́тымі
М. уві́тым уві́тай уві́тым уві́тых

Кароткая форма: уві́та.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

уві́ты

1. вви́тый, вплетённый;

2. уви́тый;

3. уви́тый;

1-3 см. уві́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уві́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уви́тый уві́ты, укру́чаны; абкру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вви́тый

1. уві́ты;

2. (вплетённый) упле́цены, мног. паўплята́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уві́ць, уваўю́, уваўе́ш, уваўе́; уваўём, уваўяце́, уваўю́ць; уві́ў, уві́ла́, -ло́; уві́; уві́ты; зак.

1. што ў што. Уплесці віццём.

У. стужку ў вянок.

2. што на што. Намотваючы, змясціць.

У. усю пражу на верацяно.

3. каго-што. Абвіць па ўсёй паверхні.

Дзікі вінаград увіў сцены дома.

4. што чым. Упрыгожыць, абвіваючы чым-н.

У. арку гірляндамі.

|| незак. увіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вплетённый

1. упле́цены, мног. паўплята́ны; уві́ты, мног. паўвіва́ны;

2. (впутанный) разг. упле́цены, ублы́таны, умяша́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)