увяза́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.
Тое, што і вязнуць.
У. у гразі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увяза́ць¹, увяжу́, увя́жаш, увя́жа; увяжы́; -я́заны; зак., што.
1. Абвязаць з усіх бакоў або абвязаўшы, прывязаць да чаго-н.; сабраўшы, звязаць чым-н.
У. воз.
У. дровы на возе.
У. рэчы ў посцілку.
2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.
У. тэорыю з практыкай.
3. у што. Уплесці вязаннем.
|| незак. увя́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. увя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і увя́званне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увяза́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увяза́ю |
увяза́ем |
| 2-я ас. |
увяза́еш |
увяза́еце |
| 3-я ас. |
увяза́е |
увяза́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
увяза́ў |
увяза́лі |
| ж. |
увяза́ла |
| н. |
увяза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
увяза́й |
увяза́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
увяза́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увяза́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
увяжу́ |
увя́жам |
| 2-я ас. |
увя́жаш |
увя́жаце |
| 3-я ас. |
увя́жа |
увя́жуць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
увяза́ў |
увяза́лі |
| ж. |
увяза́ла |
| н. |
увяза́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
увяжы́ |
увяжы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
увяза́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
увяза́ць I сов.
1. увяза́ть;
у. рэ́чы — увяза́ть ве́щи;
2. перен., разг. увяза́ть, согласова́ть;
у. дзе́янні назе́мных войск з дзе́яннямі авія́цыі — увяза́ть (согласова́ть) де́йствия назе́мных войск с де́йствиями авиа́ции;
3. (вплести вязанием) ввяза́ть;
у. каляро́вую пало́ску ў шкарпэ́тку — ввяза́ть цветну́ю поло́ску в носо́к
увяза́ць II несов.
1. (в чём-л. вязком или тесном) увяза́ть, завяза́ть; застрева́ть;
2. перен., разг. увяза́ть; погряза́ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увяза́ць 1, увяжу, увяжаш, увяжа; зак., што.
1. Абвязаць з усіх бакоў, кругом; абвязаўшы, прывязаць да чаго‑н. Увязаць воз. □ Слабодчыкаў сам склаў на каляску насечаныя дровы, увязаў іх. Хомчанка. [Каню] сена ахапачак на пень, а сам давай бярвенне да саней на сабе падцягваць. Увязаў ланцугом. Дубоўка. // Сабраўшы што‑н., звязаць чым‑н. або, змясціўшы ў што‑н., завязаць. Увязаць рэчы ў посцілку. □ Тады .. [бабка Вера] з Нікадзімам наспех увязалі два вузлы, ускінулі іх на плечы і пабеглі разам з іншымі да бліжэйшага балота. Лупсякоў. Увязала [Галя] трохі сухароў, кавалачак сала. Клунак атрымаўся ладнаваты. Сабаленка.
2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Увязаць тэорыю з практыкай. □ [Каваль] не мог уявіць сабе ўсю панараму будаўніцтва і ўвязаць сваю маленькую працу з агульнымі вынікалі. Савіцкі.
3. Уплесці вязаннем, вывязаць.
увяза́ць 2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увязнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увяза́тьI сов.
1. (связать) разг. увяза́ць, мног. паўвя́зваць;
2. перен. увяза́ць; (согласовать) узгадні́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увя́заны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад увязаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
увя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да увязаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
погряза́ть несов., прям., перен. заграза́ць, уграза́ць, завяза́ць, увяза́ць;
погряза́ть в долга́х заграза́ць (увяза́ць) у даўга́х.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)