увяза́ць², -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Тое, што і вязнуць.

У. у гразі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увяза́ць¹, увяжу́, увя́жаш, увя́жа; увяжы́; -я́заны; зак., што.

1. Абвязаць з усіх бакоў або абвязаўшы, прывязаць да чаго-н.; сабраўшы, звязаць чым-н.

У. воз.

У. дровы на возе.

У. рэчы ў посцілку.

2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым-н.

У. тэорыю з практыкай.

3. у што. Уплесці вязаннем.

|| незак. увя́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. увя́зка, -і, ДМ -зцы, ж. і увя́званне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

увяза́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. увяза́ю увяза́ем
2-я ас. увяза́еш увяза́еце
3-я ас. увяза́е увяза́юць
Прошлы час
м. увяза́ў увяза́лі
ж. увяза́ла
н. увяза́ла
Загадны лад
2-я ас. увяза́й увяза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час увяза́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увяза́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. увяжу́ увя́жам
2-я ас. увя́жаш увя́жаце
3-я ас. увя́жа увя́жуць
Прошлы час
м. увяза́ў увяза́лі
ж. увяза́ла
н. увяза́ла
Загадны лад
2-я ас. увяжы́ увяжы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час увяза́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

увяза́ць I сов.

1. увяза́ть;

у. рэ́чы — увяза́ть ве́щи;

2. перен., разг. увяза́ть, согласова́ть;

у. дзе́янні назе́мных войск з дзе́яннямі авія́цыі — увяза́ть (согласова́ть) де́йствия назе́мных войск с де́йствиями авиа́ции;

3. (вплести вязанием) ввяза́ть;

у. каляро́вую пало́ску ў шкарпэ́тку — ввяза́ть цветну́ю поло́ску в носо́к

увяза́ць II несов.

1. (в чём-л. вязком или тесном) увяза́ть, завяза́ть; застрева́ть;

2. перен., разг. увяза́ть; погряза́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увяза́ць ​1, увяжу, увяжаш, увяжа; зак., што.

1. Абвязаць з усіх бакоў, кругом; абвязаўшы, прывязаць да чаго‑н. Увязаць воз. □ Слабодчыкаў сам склаў на каляску насечаныя дровы, увязаў іх. Хомчанка. [Каню] сена ахапачак на пень, а сам давай бярвенне да саней на сабе падцягваць. Увязаў ланцугом. Дубоўка. // Сабраўшы што‑н., звязаць чым‑н. або, змясціўшы ў што‑н., завязаць. Увязаць рэчы ў посцілку. □ Тады .. [бабка Вера] з Нікадзімам наспех увязалі два вузлы, ускінулі іх на плечы і пабеглі разам з іншымі да бліжэйшага балота. Лупсякоў. Увязала [Галя] трохі сухароў, кавалачак сала. Клунак атрымаўся ладнаваты. Сабаленка.

2. перан. Узгадніць, прывесці ў адпаведнасць з чым‑н. Увязаць тэорыю з практыкай. □ [Каваль] не мог уявіць сабе ўсю панараму будаўніцтва і ўвязаць сваю маленькую працу з агульнымі вынікалі. Савіцкі.

3. Уплесці вязаннем, вывязаць.

увяза́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да увязнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увяза́ць, увя́зваць

1. (зрабіць скрутак) zusámmenbinden* vt, éinpacken vt; verschnüren vt;

2. (узгадніць) in Éinklang bríngen*; (die Árbeit usw. mit j-m) ko¦ordiníeren vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

увяза́ть​I сов.

1. (связать) разг. увяза́ць, мног. паўвя́зваць;

2. перен. увяза́ць; (согласовать) узгадні́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

увя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад увязаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

увя́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да увязаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)