уве́чнены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уве́чнены |
уве́чненая |
уве́чненае |
уве́чненыя |
| Р. |
уве́чненага |
уве́чненай уве́чненае |
уве́чненага |
уве́чненых |
| Д. |
уве́чненаму |
уве́чненай |
уве́чненаму |
уве́чненым |
| В. |
уве́чнены (неадуш.) уве́чненага (адуш.) |
уве́чненую |
уве́чненае |
уве́чненыя (неадуш.) уве́чненых (адуш.) |
| Т. |
уве́чненым |
уве́чненай уве́чненаю |
уве́чненым |
уве́чненымі |
| М. |
уве́чненым |
уве́чненай |
уве́чненым |
уве́чненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
уве́чнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уве́чнены |
уве́чненая |
уве́чненае |
уве́чненыя |
| Р. |
уве́чненага |
уве́чненай уве́чненае |
уве́чненага |
уве́чненых |
| Д. |
уве́чненаму |
уве́чненай |
уве́чненаму |
уве́чненым |
| В. |
уве́чнены (неадуш.) уве́чненага (адуш.) |
уве́чненую |
уве́чненае |
уве́чненыя (неадуш.) уве́чненых (адуш.) |
| Т. |
уве́чненым |
уве́чненай уве́чненаю |
уве́чненым |
уве́чненымі |
| М. |
уве́чненым |
уве́чненай |
уве́чненым |
уве́чненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)