уве́чнены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. уве́чнены уве́чненая уве́чненае уве́чненыя
Р. уве́чненага уве́чненай
уве́чненае		 уве́чненага уве́чненых
Д. уве́чненаму уве́чненай уве́чненаму уве́чненым
В. уве́чнены (неадуш.)
уве́чненага (адуш.)		 уве́чненую уве́чненае уве́чненыя (неадуш.)
уве́чненых (адуш.)
Т. уве́чненым уве́чненай
уве́чненаю		 уве́чненым уве́чненымі
М. уве́чненым уве́чненай уве́чненым уве́чненых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)