уверя́ть несов. упэ́ўніваць, запэ́ўніваць; (убеждать) перако́нваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запэ́ўніваць несов. заверя́ть, уверя́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упэ́ўніваць несов. уверя́ть; убежда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

убежда́ть несов. перако́нваць; (уверять) упэ́ўніваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клясться клясці́ся; (клятвенно уверять) прысяга́цца, прысяга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перако́нваць несов.

1. убежда́ть, уверя́ть;

2. переубежда́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заверя́ть несов.

1. (уверять) запэ́ўніваць;

2. (удостоверять) завяра́ць, засве́дчваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысяга́ць несов.

1. присяга́ть, приноси́ть прися́гу;

2. (клятвенно уверять) кля́сться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

утвержда́ть несов.

1. уст. (устанавливать) устана́ўліваць, усталёўваць; (укреплять) умацо́ўваць, угрунто́ўваць; (закреплять) замацо́ўваць;

утвержда́ть при́нципы чего́-л. устана́ўліваць (усталёўваць) пры́нцыпы чаго́-не́будзь;

2. (признавать окончательным) зацвярджа́ць; (скреплять) сцвярджа́ць;

утвержда́ть пове́стку дня зацвярджа́ць пара́дак дня;

утвержда́ть в до́лжности зацвярджа́ць на паса́ду;

утвержда́ть догово́р по́дписью сцвярджа́ць (зацвярджа́ць) дамо́ву (дагаво́р) по́дпісам;

3. (заставлять убедиться) умацо́ўваць, перако́нваць;

утвержда́ть кого́-л. в како́м-л. мне́нии умацо́ўваць чыю́-не́будзь ду́мку;

4. (настойчиво доказывать) сцвярджа́ць; (говорить) каза́ць, гавары́ць; (уверять) упэ́ўніваць, перако́нваць;

вы утвержда́ете, что ви́дели его́ вы сцвярджа́еце (ка́жаце, гаво́рыце, упэ́ўніваеце), што ба́чылі яго́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)