тэўто́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэўто́нскі тэўто́нская тэўто́нскае тэўто́нскія
Р. тэўто́нскага тэўто́нскай
тэўто́нскае		 тэўто́нскага тэўто́нскіх
Д. тэўто́нскаму тэўто́нскай тэўто́нскаму тэўто́нскім
В. тэўто́нскі (неадуш.)
тэўто́нскага (адуш.)		 тэўто́нскую тэўто́нскае тэўто́нскія (неадуш.)
тэўто́нскіх (адуш.)
Т. тэўто́нскім тэўто́нскай
тэўто́нскаю		 тэўто́нскім тэўто́нскімі
М. тэўто́нскім тэўто́нскай тэўто́нскім тэўто́нскіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тэўто́нскі тевто́нский;

○ т. о́рдэн — ист. тевто́нский о́рден

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэўто́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тэўтонаў, які належыць, уласцівы ім. Тэўтонскія плямёны.

•••

Тэўтонскі ордэн (гіст.) — каталіцкі духоўна-рыцарскі ордэн, ваенная арганізацыя нямецкага рыцарства ў 13–15 стст., якія праводзілі агрэсіўную палітыку ва Усходняй Еўропе.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэўто́ны, -аў, адз. -то́н, -а, м.

Агульная назва старажытнагерманскіх плямёнаў.

|| прым. тэўто́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тевто́нский тэўто́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)