тэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.
1. Сукупнасць сродкаў працы, ведаў і дзейнасці, што служаць для стварэння матэрыяльных каштоўнасцей.
Навука і т.
2. Сукупнасць прыёмаў і навыкаў, што выкарыстоўваюцца ў якой-н. галіне дзейнасці або мастацтве.
Авалодаць тэхнікай.
Музычная т.
Т. справаводства.
3. зб. Машыны, розныя прылады той ці іншай галіны вытворчасці.
Рамонт тэхнікі.
Ваенная т.
|| прым. тэхні́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тэ́хніка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тэ́хніка |
| Р. |
тэ́хнікі |
| Д. |
тэ́хніцы |
| В. |
тэ́хніку |
| Т. |
тэ́хнікай
тэ́хнікаю |
| М. |
тэ́хніцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́хніка ж., в разн. знач. те́хника;
перадава́я т. — передова́я те́хника;
высо́кая т. ігры́ — высо́кая те́хника игры́;
выкарыста́нне ~кі на будаўні́цтве — испо́льзование те́хники на строи́тельстве;
○ т. бяспе́кі — те́хника безопа́сности;
◊ па апо́шнім сло́ве ~кі — по после́днему сло́ву те́хники
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тэ́хніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.
1. Сукупнасць сродкаў чалавечай дзейнасці, якія ствараюцца для ажыццяўлення працэсаў вытворчасці і абслугоўвання невытворчых патрэбнасцей грамадства. Дасягненні навукі і тэхнікі. Развіццё тэхнікі ў перыяд навукова-тэхнічнага прагрэсу.
2. зб. Машыны, механізмы, прыборы, апаратура, прылады той ці іншай галіны вытворчасці. Будаўнічая тэхніка. Сельскагаспадарчая тэхніка. □ Як толькі пачала вызваляцца з-пад снегу глеба, выйшла ў поле тэхніка. «Звязда». // Сукупнасць зброі, сродкаў радыёлакацыі і пад., што маюцца на ўзбраенні арміі. Ракетная тэхніка. // Сродкі невытворчага прызначэння, якія абслугоўваюць бытавыя, камунальныя, навукова-даследчыя, медыцынскія, спартыўныя, культурныя і пад. патрэбы. Тэлеінфармацыйная тэхніка. Тэхніка спартыўных комплексаў.
3. Сукупнасць прыёмаў, навыкаў, якія прымяняюцца ў якой‑н. галіне дзейнасці або мастацтве. Жывапісная тэхніка. Тэхніка ігры на фартэпіяна.
•••
Тэхніка бяспекі — сістэма тэхнічных сродкаў і прыёмаў работы, якія ствараюць здаровыя і бяспечныя ўмовы працы.
Ядзерная тэхніка — галіна тэхнікі, якая ахоплівае выкарыстанне ядзернай энергіі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тэ́хніка ‘сукупнасць прыёмаў і машын; навыкі дзейнасці’ (ТСБМ, Некр. і Байк., Ласт., Пятр.). Еўрапеізм, што распаўсюдзіўся з ням. Technik ‘тс’ у сярэдзіне XIX ст. Праз новалац. technika выводзіцца з грэч. τέχνη ‘майстэрства, уменне’ (Фасмер, 4, 54; ЕСУМ, 5, 563; Арол, 4, 69).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэ́хніка-арганізацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́хніка-арганізацы́йны |
тэ́хніка-арганізацы́йная |
тэ́хніка-арганізацы́йнае |
тэ́хніка-арганізацы́йныя |
| Р. |
тэ́хніка-арганізацы́йнага |
тэ́хніка-арганізацы́йнай
тэ́хніка-арганізацы́йнае |
тэ́хніка-арганізацы́йнага |
тэ́хніка-арганізацы́йных |
| Д. |
тэ́хніка-арганізацы́йнаму |
тэ́хніка-арганізацы́йнай |
тэ́хніка-арганізацы́йнаму |
тэ́хніка-арганізацы́йным |
| В. |
тэ́хніка-арганізацы́йны (неадуш.)
тэ́хніка-арганізацы́йнага (адуш.) |
тэ́хніка-арганізацы́йную |
тэ́хніка-арганізацы́йнае |
тэ́хніка-арганізацы́йныя (неадуш.)
тэ́хніка-арганізацы́йных (адуш.) |
| Т. |
тэ́хніка-арганізацы́йным |
тэ́хніка-арганізацы́йнай
тэ́хніка-арганізацы́йнаю |
тэ́хніка-арганізацы́йным |
тэ́хніка-арганізацы́йнымі |
| М. |
тэ́хніка-арганізацы́йным |
тэ́хніка-арганізацы́йнай |
тэ́хніка-арганізацы́йным |
тэ́хніка-арганізацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́хніка-будаўні́чы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́хніка-будаўні́чы |
тэ́хніка-будаўні́чая |
тэ́хніка-будаўні́чае |
тэ́хніка-будаўні́чыя |
| Р. |
тэ́хніка-будаўні́чага |
тэ́хніка-будаўні́чай
тэ́хніка-будаўні́чае |
тэ́хніка-будаўні́чага |
тэ́хніка-будаўні́чых |
| Д. |
тэ́хніка-будаўні́чаму |
тэ́хніка-будаўні́чай |
тэ́хніка-будаўні́чаму |
тэ́хніка-будаўні́чым |
| В. |
тэ́хніка-будаўні́чы (неадуш.)
тэ́хніка-будаўні́чага (адуш.) |
тэ́хніка-будаўні́чую |
тэ́хніка-будаўні́чае |
тэ́хніка-будаўні́чыя (неадуш.)
тэ́хніка-будаўні́чых (адуш.) |
| Т. |
тэ́хніка-будаўні́чым |
тэ́хніка-будаўні́чай
тэ́хніка-будаўні́чаю |
тэ́хніка-будаўні́чым |
тэ́хніка-будаўні́чымі |
| М. |
тэ́хніка-будаўні́чым |
тэ́хніка-будаўні́чай |
тэ́хніка-будаўні́чым |
тэ́хніка-будаўні́чых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́хніка-гаспада́рчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́хніка-гаспада́рчы |
тэ́хніка-гаспада́рчая |
тэ́хніка-гаспада́рчае |
тэ́хніка-гаспада́рчыя |
| Р. |
тэ́хніка-гаспада́рчага |
тэ́хніка-гаспада́рчай
тэ́хніка-гаспада́рчае |
тэ́хніка-гаспада́рчага |
тэ́хніка-гаспада́рчых |
| Д. |
тэ́хніка-гаспада́рчаму |
тэ́хніка-гаспада́рчай |
тэ́хніка-гаспада́рчаму |
тэ́хніка-гаспада́рчым |
| В. |
тэ́хніка-гаспада́рчы (неадуш.)
тэ́хніка-гаспада́рчага (адуш.) |
тэ́хніка-гаспада́рчую |
тэ́хніка-гаспада́рчае |
тэ́хніка-гаспада́рчыя (неадуш.)
тэ́хніка-гаспада́рчых (адуш.) |
| Т. |
тэ́хніка-гаспада́рчым |
тэ́хніка-гаспада́рчай
тэ́хніка-гаспада́рчаю |
тэ́хніка-гаспада́рчым |
тэ́хніка-гаспада́рчымі |
| М. |
тэ́хніка-гаспада́рчым |
тэ́хніка-гаспада́рчай |
тэ́хніка-гаспада́рчым |
тэ́хніка-гаспада́рчых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́хніка-такты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́хніка-такты́чны |
тэ́хніка-такты́чная |
тэ́хніка-такты́чнае |
тэ́хніка-такты́чныя |
| Р. |
тэ́хніка-такты́чнага |
тэ́хніка-такты́чнай
тэ́хніка-такты́чнае |
тэ́хніка-такты́чнага |
тэ́хніка-такты́чных |
| Д. |
тэ́хніка-такты́чнаму |
тэ́хніка-такты́чнай |
тэ́хніка-такты́чнаму |
тэ́хніка-такты́чным |
| В. |
тэ́хніка-такты́чны (неадуш.)
тэ́хніка-такты́чнага (адуш.) |
тэ́хніка-такты́чную |
тэ́хніка-такты́чнае |
тэ́хніка-такты́чныя (неадуш.)
тэ́хніка-такты́чных (адуш.) |
| Т. |
тэ́хніка-такты́чным |
тэ́хніка-такты́чнай
тэ́хніка-такты́чнаю |
тэ́хніка-такты́чным |
тэ́хніка-такты́чнымі |
| М. |
тэ́хніка-такты́чным |
тэ́хніка-такты́чнай |
тэ́хніка-такты́чным |
тэ́хніка-такты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тэ́хніка-тэхналагі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тэ́хніка-тэхналагі́чны |
тэ́хніка-тэхналагі́чная |
тэ́хніка-тэхналагі́чнае |
тэ́хніка-тэхналагі́чныя |
| Р. |
тэ́хніка-тэхналагі́чнага |
тэ́хніка-тэхналагі́чнай
тэ́хніка-тэхналагі́чнае |
тэ́хніка-тэхналагі́чнага |
тэ́хніка-тэхналагі́чных |
| Д. |
тэ́хніка-тэхналагі́чнаму |
тэ́хніка-тэхналагі́чнай |
тэ́хніка-тэхналагі́чнаму |
тэ́хніка-тэхналагі́чным |
| В. |
тэ́хніка-тэхналагі́чны (неадуш.)
тэ́хніка-тэхналагі́чнага (адуш.) |
тэ́хніка-тэхналагі́чную |
тэ́хніка-тэхналагі́чнае |
тэ́хніка-тэхналагі́чныя (неадуш.)
тэ́хніка-тэхналагі́чных (адуш.) |
| Т. |
тэ́хніка-тэхналагі́чным |
тэ́хніка-тэхналагі́чнай
тэ́хніка-тэхналагі́чнаю |
тэ́хніка-тэхналагі́чным |
тэ́хніка-тэхналагі́чнымі |
| М. |
тэ́хніка-тэхналагі́чным |
тэ́хніка-тэхналагі́чнай |
тэ́хніка-тэхналагі́чным |
тэ́хніка-тэхналагі́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)