тэрмі́чны, -ая, -ае.

Звязаны з выкарыстаннем цеплавой энергіі; цеплавы.

Тэрмічная апрацоўка металаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэрмаапрацо́ўка, ‑і, ДМ ‑цоўцы, ж.

Спец. Тэрмічная апрацоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

металапрака́т, ‑у, М ‑каце, м.

Прадукцыя пракатнай вытворчасці. Тэрмічная апрацоўка металапракату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тэрмі́чны тэрмі́чная тэрмі́чнае тэрмі́чныя
Р. тэрмі́чнага тэрмі́чнай
тэрмі́чнае		 тэрмі́чнага тэрмі́чных
Д. тэрмі́чнаму тэрмі́чнай тэрмі́чнаму тэрмі́чным
В. тэрмі́чны (неадуш.)
тэрмі́чнага (адуш.)		 тэрмі́чную тэрмі́чнае тэрмі́чныя (неадуш.)
тэрмі́чных (адуш.)
Т. тэрмі́чным тэрмі́чнай
тэрмі́чнаю		 тэрмі́чным тэрмі́чнымі
М. тэрмі́чным тэрмі́чнай тэрмі́чным тэрмі́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нітрава́нне, ‑я, н.

Спец.

1. Хімічная рэакцыя замяшчэння вадароду нітрагрупай у арганічных злучэннях. Нітраванне цэлюлозы.

2. Хіміка-тэрмічная апрацоўка паверхні сталёвых і тытанавых вырабаў з мэтай надаць ёй высокую цвёрдасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрмі́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з выкарыстаннем цеплавой энергіі. Тэрмічны рэжым. Тэрмічнае дзеянне току. // Заснаваны на дзеянні цеплавой энергіі. Тэрмічная апрацоўка металаў. Тэрмічнае рэле. // Прызначаны для цеплавой апрацоўкі металаў. Тэрмічны цэх.

[Ад грэч. thermos — гарачы, цёплы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́куумна-тэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ва́куумна-тэрмі́чны ва́куумна-тэрмі́чная ва́куумна-тэрмі́чнае ва́куумна-тэрмі́чныя
Р. ва́куумна-тэрмі́чнага ва́куумна-тэрмі́чнай
ва́куумна-тэрмі́чнае		 ва́куумна-тэрмі́чнага ва́куумна-тэрмі́чных
Д. ва́куумна-тэрмі́чнаму ва́куумна-тэрмі́чнай ва́куумна-тэрмі́чнаму ва́куумна-тэрмі́чным
В. ва́куумна-тэрмі́чны (неадуш.)
ва́куумна-тэрмі́чнага (адуш.)		 ва́куумна-тэрмі́чную ва́куумна-тэрмі́чнае ва́куумна-тэрмі́чныя (неадуш.)
ва́куумна-тэрмі́чных (адуш.)
Т. ва́куумна-тэрмі́чным ва́куумна-тэрмі́чнай
ва́куумна-тэрмі́чнаю		 ва́куумна-тэрмі́чным ва́куумна-тэрмі́чнымі
М. ва́куумна-тэрмі́чным ва́куумна-тэрмі́чнай ва́куумна-тэрмі́чным ва́куумна-тэрмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

радыяцы́йна-тэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. радыяцы́йна-тэрмі́чны радыяцы́йна-тэрмі́чная радыяцы́йна-тэрмі́чнае радыяцы́йна-тэрмі́чныя
Р. радыяцы́йна-тэрмі́чнага радыяцы́йна-тэрмі́чнай
радыяцы́йна-тэрмі́чнае		 радыяцы́йна-тэрмі́чнага радыяцы́йна-тэрмі́чных
Д. радыяцы́йна-тэрмі́чнаму радыяцы́йна-тэрмі́чнай радыяцы́йна-тэрмі́чнаму радыяцы́йна-тэрмі́чным
В. радыяцы́йна-тэрмі́чны (неадуш.)
радыяцы́йна-тэрмі́чнага (адуш.)		 радыяцы́йна-тэрмі́чную радыяцы́йна-тэрмі́чнае радыяцы́йна-тэрмі́чныя (неадуш.)
радыяцы́йна-тэрмі́чных (адуш.)
Т. радыяцы́йна-тэрмі́чным радыяцы́йна-тэрмі́чнай
радыяцы́йна-тэрмі́чнаю		 радыяцы́йна-тэрмі́чным радыяцы́йна-тэрмі́чнымі
М. радыяцы́йна-тэрмі́чным радыяцы́йна-тэрмі́чнай радыяцы́йна-тэрмі́чным радыяцы́йна-тэрмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хі́міка-тэрмі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. хі́міка-тэрмі́чны хі́міка-тэрмі́чная хі́міка-тэрмі́чнае хі́міка-тэрмі́чныя
Р. хі́міка-тэрмі́чнага хі́міка-тэрмі́чнай
хі́міка-тэрмі́чнае		 хі́міка-тэрмі́чнага хі́міка-тэрмі́чных
Д. хі́міка-тэрмі́чнаму хі́міка-тэрмі́чнай хі́міка-тэрмі́чнаму хі́міка-тэрмі́чным
В. хі́міка-тэрмі́чны (неадуш.)
хі́міка-тэрмі́чнага (адуш.)		 хі́міка-тэрмі́чную хі́міка-тэрмі́чнае хі́міка-тэрмі́чныя (неадуш.)
хі́міка-тэрмі́чных (адуш.)
Т. хі́міка-тэрмі́чным хі́міка-тэрмі́чнай
хі́міка-тэрмі́чнаю		 хі́міка-тэрмі́чным хі́міка-тэрмі́чнымі
М. хі́міка-тэрмі́чным хі́міка-тэрмі́чнай хі́міка-тэрмі́чным хі́міка-тэрмі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

обрабо́тка ж.

1. в разн. знач. апрацо́ўка, -кі ж.;

артиллери́йская обрабо́тка пере́днего кра́я оборо́ны проти́вника артылеры́йская апрацо́ўка пярэ́дняга кра́ю абаро́ны праці́ўніка;

механи́ческая обрабо́тка механі́чная апрацо́ўка;

терми́ческая обрабо́тка тэ́рмічная апрацо́ўка;

2. апрацо́ўка, -кі ж., урабля́нне, -ння ср.;

3. настро́йванне, -ння ср., угаво́рванне, -ння ср.;

4. абла́джванне, -ння ср.; см. обраба́тывать;

◊

взять в обрабо́тку узя́ць у рабо́ту;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)