тэо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне тэалогіі; багаслоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэо́лаг тэо́лагі
Р. тэо́лага тэо́лагаў
Д. тэо́лагу тэо́лагам
В. тэо́лага тэо́лагаў
Т. тэо́лагам тэо́лагамі
М. тэо́лагу тэо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэо́лаг м., рел. тео́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне тэалогіі; багаслоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тео́лог рел. тэо́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)