тэо́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне тэалогіі; багаслоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тэо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. тэо́лаг тэо́лагі
Р. тэо́лага тэо́лагаў
Д. тэо́лагу тэо́лагам
В. тэо́лага тэо́лагаў
Т. тэо́лагам тэо́лагамі
М. тэо́лагу тэо́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

тэо́лаг м., рел. тео́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тэо́лаг, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне тэалогіі; багаслоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэо́лаг м Theológe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

тео́лог рел. тэо́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

theologian [ˌθi:əˈləʊdʒən] n. тэо́лаг, багасло́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

teolog

м. тэолаг

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Theológe

m -n, -n тэо́лаг, багасло́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

АЛЯКСА́НДР III

(Alexander; свецкае Раланда Бандынелі; Rolando Bandinelli; ? — 30.8.1181),

папа рымскі з 1159. Юрыст і тэолаг, праф. кананічнага права ў Балонні. Папскі легат у Германіі, з 1153 папскі канцлер. Імкнуўся да верхавенства ўлады папства. З гэтай мэтай вёў паспяховую барацьбу з імператарам Фрыдрыхам І Барбаросам з дапамогай Ламбардскай лігі. Асудзіў англ. караля Генрыха II за забойства Т.Бекета (1170) і прымусіў яго прызнаць уладу папаў.

т. 1, с. 294

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)