ты́сячны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ты́сячны |
ты́сячная |
ты́сячнае |
ты́сячныя |
| Р. |
ты́сячнага |
ты́сячнай
ты́сячнае |
ты́сячнага |
ты́сячных |
| Д. |
ты́сячнаму |
ты́сячнай |
ты́сячнаму |
ты́сячным |
| В. |
ты́сячны (неадуш.)
ты́сячнага (адуш.) |
ты́сячную |
ты́сячнае |
ты́сячныя (неадуш.)
ты́сячных (адуш.) |
| Т. |
ты́сячным |
ты́сячнай
ты́сячнаю |
ты́сячным |
ты́сячнымі |
| М. |
ты́сячным |
ты́сячнай |
ты́сячным |
ты́сячных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ты́сячны
лічэбнік, парадкавы
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
ты́сячны |
ты́сячная |
ты́сячнае |
ты́сячныя |
| Р. |
ты́сячнага |
ты́сячнай
ты́сячнае |
ты́сячнага |
ты́сячных |
| Д. |
ты́сячнаму |
ты́сячнай |
ты́сячнаму |
ты́сячным |
| В. |
ты́сячнага (адуш.)
ты́сячны (неадуш.) |
ты́сячную |
ты́сячнае |
ты́сячных (адуш.)
ты́сячныя (неадуш.) |
| Т. |
ты́сячным |
ты́сячнай
ты́сячнаю |
ты́сячным |
ты́сячнымі |
| М. |
ты́сячным |
ты́сячнай |
ты́сячным |
ты́сячных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ты́сячны в разн. знач. ты́сячный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ты́сячны, ‑ая, ‑ае.
1. Ліч. парадк. да тысяча. Тысячны кіламетр. // Частка, доля, атрыманая ад дзялення чаго‑н. на тысячу роўных частак. Тысячная доля мінуты. // Вельмі малая частка, доля чаго‑н. Пісьмо і тысячнай долі не раскажа таго, што хацелася сказаць. // Шматразовы, незлічоны. І што яно будзе? — у соты, у тысячны раз пытае сябе Пракоп і не знаходзіць адказу. Колас. Ніхто нічога не рабіў, толькі збіраліся па хатах і тысячны раз апавядалі адны другім, што здарылася з эшалонам. Карпюк.
2. Які складаецца з тысячы якіх‑н. адзінак. Тысячны атрад. // Які складаецца з вялікай колькасці, мноства каго‑, чаго‑н., які налічвае тысячы. Калі падыходзіць час нерасту, рыба, асабліва каштоўная (кета, гарбуша, чавыча), тысячнымі чародамі заплывае з Ахоцкага і Берынгава мораў у рэкі Камчаткі. Гавеман.
3. Вартасцю ў тысячу рублёў. // Які ацэньваецца тысячамі рублёў. Тысячныя даходы. □ [Андрэй:] — А вось скажы ты мне праўду. Калі б я не быў басяком-выгнаннікам, а важным чыноўнікам з акладам у тысячу рублёў, тады колькі дзён туліў бы ты мяне? [Валоціч:] — Атрымай тысячны аклад, і тады пытайся... Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ты́сячны, -ая, -ае.
1. гл. тысяча.
2. Які складаецца з тысячы якіх-н. адзінак.
Т. мітынг.
3. Вартасцю ў тысячу рублёў або які ацэньваецца тысячамі.
4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тысячу.
Адна тысячная доля секунды.
5. у знач. наз. ты́сячная, -ай, ж. Тысячная частка чаго-н.
Адна тысячная.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ты́сяча, -ы, мн. -ы, ты́сяч.
1. ліч. кольк. Лік і колькасць 1000.
Т. рублёў.
2. ж. звычайна мн. Вельмі многа, вялікая колькасць.
На мітынг сабраліся тысячы людзей.
|| парадк. ты́сячны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
во́зірк, ‑у, м.
Абл. Погляд, позірк убок, назад. Можа тысячны раз прабег ён [Няслаўскі] вокам па гэтым бяскрыўдным лістку паперы паміж боязных возіркаў на вокны. Мурашка.
•••
Без возірку — без аглядкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пара́дкавы, -ая, -ае.
1. Які паказвае месца ў якім-н. радзе і адказвае на пытанні: які, каторы па парадку.
П. нумар.
П. лік.
2. У граматыцы: парадкавы лічэбнік — слова, якое паказвае на парадак пры лічэнні і абазначае прымету як адносіны да колькасці, ліку (напр.: першы, дзясяты, соты, тысячны).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
асі́лкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да асілка, належыць асілку. // Такі, як у асілка. Шчыток, якім чалавек прыкрываў свой твар, надаваў яго постаці нешта велічнае, асілкавае. Сабаленка. Можа тысячны раз.. [Галіна Адамаўна] залюбавалася яго [Яраша] асілкавай постаццю, што ўся імкнецца ў неба за галубамі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)