Verbum

анлайнавы слоўнік

ты́сячны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ты́сячны	ты́сячная	ты́сячнае	ты́сячныя
Р.	ты́сячнага	ты́сячнай ты́сячнае	ты́сячнага	ты́сячных
Д.	ты́сячнаму	ты́сячнай	ты́сячнаму	ты́сячным
В.	ты́сячны (неадуш.) ты́сячнага (адуш.)	ты́сячную	ты́сячнае	ты́сячныя (неадуш.) ты́сячных (адуш.)
Т.	ты́сячным	ты́сячнай ты́сячнаю	ты́сячным	ты́сячнымі
М.	ты́сячным	ты́сячнай	ты́сячным	ты́сячных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ты́сячны

лічэбнік, парадкавы

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ты́сячны	ты́сячная	ты́сячнае	ты́сячныя
Р.	ты́сячнага	ты́сячнай ты́сячнае	ты́сячнага	ты́сячных
Д.	ты́сячнаму	ты́сячнай	ты́сячнаму	ты́сячным
В.	ты́сячнага (адуш.) ты́сячны (неадуш.)	ты́сячную	ты́сячнае	ты́сячных (адуш.) ты́сячныя (неадуш.)
Т.	ты́сячным	ты́сячнай ты́сячнаю	ты́сячным	ты́сячнымі
М.	ты́сячным	ты́сячнай	ты́сячным	ты́сячных

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ты́сячны в разн. знач. ты́сячный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ты́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Ліч. парадк. да тысяча. Тысячны кіламетр. // Частка, доля, атрыманая ад дзялення чаго‑н. на тысячу роўных частак. Тысячная доля мінуты. // Вельмі малая частка, доля чаго‑н. Пісьмо і тысячнай долі не раскажа таго, што хацелася сказаць. // Шматразовы, незлічоны. І што яно будзе? — у соты, у тысячны раз пытае сябе Пракоп і не знаходзіць адказу. Колас. Ніхто нічога не рабіў, толькі збіраліся па хатах і тысячны раз апавядалі адны другім, што здарылася з эшалонам. Карпюк.

2. Які складаецца з тысячы якіх‑н. адзінак. Тысячны атрад. // Які складаецца з вялікай колькасці, мноства каго‑, чаго‑н., які налічвае тысячы. Калі падыходзіць час нерасту, рыба, асабліва каштоўная (кета, гарбуша, чавыча), тысячнымі чародамі заплывае з Ахоцкага і Берынгава мораў у рэкі Камчаткі. Гавеман.

3. Вартасцю ў тысячу рублёў. // Які ацэньваецца тысячамі рублёў. Тысячныя даходы. □ [Андрэй:] — А вось скажы ты мне праўду. Калі б я не быў басяком-выгнаннікам, а важным чыноўнікам з акладам у тысячу рублёў, тады колькі дзён туліў бы ты мяне? [Валоціч:] — Атрымай тысячны аклад, і тады пытайся... Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ты́сячны, -ая, -ае.

1. гл. тысяча.

2. Які складаецца з тысячы якіх-н. адзінак.

Т. мітынг.

3. Вартасцю ў тысячу рублёў або які ацэньваецца тысячамі.

4. Які атрымліваецца пры дзяленні на тысячу.

Адна тысячная доля секунды.

5. у знач. наз. ты́сячная, -ай, ж. Тысячная частка чаго-н.

Адна тысячная.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ты́сячны

1. ліч. der táusendste …, der Táusendste;

ты́сячная до́ля (пра частку) ein Táusendstel;

2. (з некалькіх тысяч) táusendfach;

ты́сячны нато́ўп táusendköpfíge Ménge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ты́сяча, -ы, мн. -ы, ты́сяч.

1. ліч. кольк. Лік і колькасць 1000.

Т. рублёў.

2. ж. звычайна мн. Вельмі многа, вялікая колькасць.

На мітынг сабраліся тысячы людзей.

|| парадк. ты́сячны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ты́сячный ты́сячны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

tysiączny

тысячны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

thousandth [ˈθaʊzəndθ] num. ты́сячны (па ліку);

a thousandth part мізэ́рная до́ля

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)