тылавы́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тылавы́ |
тылава́я |
тылаво́е |
тылавы́я |
| Р. |
тылаво́га |
тылаво́й
тылаво́е |
тылаво́га |
тылавы́х |
| Д. |
тылаво́му |
тылаво́й |
тылаво́му |
тылавы́м |
| В. |
тылавы́ (неадуш.)
тылаво́га (адуш.) |
тылаву́ю |
тылаво́е |
тылавы́я (неадуш.)
тылавы́х (адуш.) |
| Т. |
тылавы́м |
тылаво́й
тылаво́ю |
тылавы́м |
тылавы́мі |
| М. |
тылавы́м |
тылаво́й |
тылавы́м |
тылавы́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
няўпра́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не можа, не паспявае ўправіцца з кім‑, чым‑н. Цяпер не было боепрыпасаў, і Клямт .. думаў пра бой з трывогаю, лаючы ў душы тылавых службістаў і няўпраўных генералаў, якія не маглі ў свой час пра гэта паклапаціцца. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тылавы́, ‑ая, ‑ое.
1. Які мае адносіны да тылу (у 2–4 знач.). Тылавы раён. □ Для бітвы за Беларусь адлівалі танкавую браню на Урале, рабілі самалёты ў далёкіх тылавых гарадах, вучылі нястомна тысячы салдат. Мележ. На дапамогу тылавым ахоўным часцям былі кінуты лепшыя кадравыя дывізіі з танкамі. Шамякін. // Які знаходзіцца ў тыле (у 2 знач.). І тут, у тылавым шпіталі,.. [Дзям’яна] адразу ўсе заўважылі. Лупсякоў.
2. Тое, што і тыльны (у 1 знач.). З тылавога боку да лазні шчыльна падступаюцца густыя альховыя кусты. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)