Ты́бр

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ты́бр
Р. Ты́бра
Д. Ты́бру
В. Ты́бр
Т. Ты́брам
М. Ты́бры

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тибр р. Тыбр, род. Ты́бра м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)