турэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. турэ́ль турэ́лі
Р. турэ́лі турэ́лей
турэ́ляў
Д. турэ́лі турэ́лям
В. турэ́ль турэ́лі
Т. турэ́ллю турэ́лямі
М. турэ́лі турэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турэ́ль ж., воен. туре́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турэ́ль, ‑і, ж.

Прыстасаванне для ўстаноўкі і кругавога вярчэння пушкі або кулямёта на ваенных самалётах, караблях, танках і пад. З пярэдняй машыны даў .. чаргу кулямёт, пастаўлены на турэль. Сабаленка.

[Фр. tourelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туре́ль воен. турэ́ль, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)