турэ́ль

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. турэ́ль турэ́лі
Р. турэ́лі турэ́лей
турэ́ляў
Д. турэ́лі турэ́лям
В. турэ́ль турэ́лі
Т. турэ́ллю турэ́лямі
М. турэ́лі турэ́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турэ́ль ж., воен. туре́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

турэ́ль, ‑і, ж.

Прыстасаванне для ўстаноўкі і кругавога вярчэння пушкі або кулямёта на ваенных самалётах, караблях, танках і пад. З пярэдняй машыны даў .. чаргу кулямёт, пастаўлены на турэль. Сабаленка.

[Фр. tourelle.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Турэль 10/354

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

турэ́ль

(фр. tourelle)

прыстасаванне для кругавога вярчэння кулямёта або гарматы на ваенных самалётах, караблях, танках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

туре́ль воен. турэ́ль, -лі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

obrotnica

ж.

1. чыг. паваротны круг;

2. вярчальны дыск;

obrotnica karabinu maszynowego — кулямётная турэль

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)