туркме́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да туркменаў, які належыць, уласцівы ім. Туркменская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

туркме́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туркме́нскі туркме́нская туркме́нскае туркме́нскія
Р. туркме́нскага туркме́нскай
туркме́нскае		 туркме́нскага туркме́нскіх
Д. туркме́нскаму туркме́нскай туркме́нскаму туркме́нскім
В. туркме́нскі (неадуш.)
туркме́нскага (адуш.)		 туркме́нскую туркме́нскае туркме́нскія (неадуш.)
туркме́нскіх (адуш.)
Т. туркме́нскім туркме́нскай
туркме́нскаю		 туркме́нскім туркме́нскімі
М. туркме́нскім туркме́нскай туркме́нскім туркме́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тэкі́нскі — назва пароды белых курэй (ТС). З рус. теки́нский ‘які мае дачыненне да тэкінцаў’ (тэкінцы — туркменская этнічная група).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)