туркме́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. туркме́нскі туркме́нская туркме́нскае туркме́нскія
Р. туркме́нскага туркме́нскай
туркме́нскае		 туркме́нскага туркме́нскіх
Д. туркме́нскаму туркме́нскай туркме́нскаму туркме́нскім
В. туркме́нскі (неадуш.)
туркме́нскага (адуш.)		 туркме́нскую туркме́нскае туркме́нскія (неадуш.)
туркме́нскіх (адуш.)
Т. туркме́нскім туркме́нскай
туркме́нскаю		 туркме́нскім туркме́нскімі
М. туркме́нскім туркме́нскай туркме́нскім туркме́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)