ту́мблер
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
ту́мблер |
ту́мблеры |
| Р. |
ту́мблера |
ту́мблераў |
| Д. |
ту́мблеру |
ту́мблерам |
| В. |
ту́мблер |
ту́мблеры |
| Т. |
ту́мблерам |
ту́мблерамі |
| М. |
ту́мблеры |
ту́мблерах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ту́мблер, ‑а, м.
Механічны пераключальнік, які выкарыстоўваецца для камутацыі ланцугоў кіравання ў электра- і радыётэхнічных прыборах. Віця падкруціў тумблер настройкі. Нешта чорнае, падобнае на лодку, прамільгнула сярод шэрых хваль. Шыцік.
[Англ. tumbler.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ту́мблер ‘механічны пераключальнік’ (ТСБМ). З англ. tumbler ‘тс’ < ‘перакульнік’, ‘акрабат’, ‘голуб-вяртун’, якое з tumble ‘падаць спатыкаючыся’, ‘перакульвацца, куляцца’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)