тузану́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тузану́ тузанё́м
2-я ас. тузане́ш тузаняце́
3-я ас. тузане́ тузану́ць
Прошлы час
м. тузану́ў тузану́лі
ж. тузану́ла
н. тузану́ла
Загадны лад
2-я ас. тузані́ тузані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тузану́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тузану́ць сов., однокр. дёрнуть; см. ту́заць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тузану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да тузаць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́заць, -аю, -аеш, -ае; -аны; незак.

1. каго-што, за што. Торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі.

Т. за вяроўку.

Т. за валасы.

2. каго-што. Рытмічна торгаць, пранізваць (пра боль).

Палец нарываў і моцна тузаў.

3. перан., каго. Непакоіць, дакучаць якімі-н. патрабаваннямі, прыдзіркамі і пад. (разм.).

Яму немагчыма было працаваць, бо ўвесь дзень тузалі.

|| аднакр. тузану́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́ (да 1 і 2 знач.).

|| наз. ту́занне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пату́заць, -аю, -аеш, -ае; зак., каго-што.

Тузануць некалькі разоў.

П. за рукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тузяну́ць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. тузяну́ тузянё́м
2-я ас. тузяне́ш тузеняце́
3-я ас. тузяне́ тузяну́ць
Прошлы час
м. тузяну́ў тузяну́лі
ж. тузяну́ла
н. тузяну́ла
Загадны лад
2-я ас. тузяні́ тузяні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час тузяну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

турзану́ць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. турзану́ турзанё́м
2-я ас. турзане́ш турзаняце́
3-я ас. турзане́ турзану́ць
Прошлы час
м. турзану́ў турзану́лі
ж. турзану́ла
н. турзану́ла
Загадны лад
2-я ас. турзані́ турзані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час турзану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ту́рзнуць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ту́рзну ту́рзнем
2-я ас. ту́рзнеш ту́рзнеце
3-я ас. ту́рзне ту́рзнуць
Прошлы час
м. ту́рзнуў ту́рзнулі
ж. ту́рзнула
н. ту́рзнула
Загадны лад
2-я ас. ту́рзні ту́рзніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ту́рзнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шматну́ць

‘тузануць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. шматну́ шматнё́м
2-я ас. шматне́ш шматняце́
3-я ас. шматне́ шматну́ць
Прошлы час
м. шматну́ў шматну́лі
ж. шматну́ла
н. шматну́ла
Загадны лад
2-я ас. шматні́ шматні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час шматну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Тылыска́ць ‘тузаць, цягаць’, тыласну́ць ‘тузануць, пацягнуць рыўком’ (Бяльк.). Гл. таласкаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)