тужлі́вы, -ая, -ае.

1. Прасякнуты тугой.

Т. настрой.

2. Які наганяе, выклікае тугу.

Тужлівая цішыня.

|| наз. тужлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тужлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тужлі́вы тужлі́вая тужлі́вае тужлі́выя
Р. тужлі́вага тужлі́вай
тужлі́вае
тужлі́вага тужлі́вых
Д. тужлі́ваму тужлі́вай тужлі́ваму тужлі́вым
В. тужлі́вы (неадуш.)
тужлі́вага (адуш.)
тужлі́вую тужлі́вае тужлі́выя (неадуш.)
тужлі́вых (адуш.)
Т. тужлі́вым тужлі́вай
тужлі́ваю
тужлі́вым тужлі́вымі
М. тужлі́вым тужлі́вай тужлі́вым тужлі́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тужлі́вы

1. (полный тоски или наводящий её) тоскли́вый;

была́ ~вая цішыня́ — была́ тоскли́вая тишина́;

2. (проникнутый печалью) печа́льный; ско́рбный, го́рестный;

т. спеў — печа́льное пе́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тужлі́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Прасякнуты тугой, поўны тугі. З неба даносяцца тужлівыя крыкі: «Курлы! Курлы!» Даніленка. Толькі ўзняўся .. [Корбут], ля вогнішча стаў. І заспяваў. Тужлівая такая песня. Сумная. Савіцкі. Ціхім жалем веяла ад аднатонных малюнкаў палескіх куткоў, дзе ўсё ж такі жыццё стварала своеасаблівыя формы і, нягледзячы на ўбоства, мела сваю павабнасць і хараство, свой твар, поўны тужлівага задумёная. Колас. // Які выяўляе тугу. Пастарэла, вельмі пастарэла ты, мама .. У куточках рота назаўсёды ляглі тужлівыя складкі, у вачах — глыбокі смутак. Каршукоў. Погляд .. [Срэбнікава] стаў зусім ужо нясцерпна тужлівы. Быкаў.

2. Які наганяе тугу, выклікае тугу. Была тужлівая цішыня, душная цемра,.. страх сціснуў сэрца дзяўчынкі. Самуйлёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

журбо́тна-тужлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. журбо́тна-тужлі́вы журбо́тна-тужлі́вая журбо́тна-тужлі́вае журбо́тна-тужлі́выя
Р. журбо́тна-тужлі́вага журбо́тна-тужлі́вай
журбо́тна-тужлі́вае
журбо́тна-тужлі́вага журбо́тна-тужлі́вых
Д. журбо́тна-тужлі́ваму журбо́тна-тужлі́вай журбо́тна-тужлі́ваму журбо́тна-тужлі́вым
В. журбо́тна-тужлі́вы (неадуш.)
журбо́тна-тужлі́вага (адуш.)
журбо́тна-тужлі́вую журбо́тна-тужлі́вае журбо́тна-тужлі́выя (неадуш.)
журбо́тна-тужлі́вых (адуш.)
Т. журбо́тна-тужлі́вым журбо́тна-тужлі́вай
журбо́тна-тужлі́ваю
журбо́тна-тужлі́вым журбо́тна-тужлі́вымі
М. журбо́тна-тужлі́вым журбо́тна-тужлі́вай журбо́тна-тужлі́вым журбо́тна-тужлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчымлі́ва-тужлі́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчымлі́ва-тужлі́вы шчымлі́ва-тужлі́вая шчымлі́ва-тужлі́вае шчымлі́ва-тужлі́выя
Р. шчымлі́ва-тужлі́вага шчымлі́ва-тужлі́вай
шчымлі́ва-тужлі́вае
шчымлі́ва-тужлі́вага шчымлі́ва-тужлі́вых
Д. шчымлі́ва-тужлі́ваму шчымлі́ва-тужлі́вай шчымлі́ва-тужлі́ваму шчымлі́ва-тужлі́вым
В. шчымлі́ва-тужлі́вы (неадуш.)
шчымлі́ва-тужлі́вага (адуш.)
шчымлі́ва-тужлі́вую шчымлі́ва-тужлі́вае шчымлі́ва-тужлі́выя (неадуш.)
шчымлі́ва-тужлі́вых (адуш.)
Т. шчымлі́ва-тужлі́вым шчымлі́ва-тужлі́вай
шчымлі́ва-тужлі́ваю
шчымлі́ва-тужлі́вым шчымлі́ва-тужлі́вымі
М. шчымлі́ва-тужлі́вым шчымлі́ва-тужлі́вай шчымлі́ва-тужлі́вым шчымлі́ва-тужлі́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

марко́тны, -ая, -ае.

Сумны, тужлівы, журботны.

М. позірк.

|| наз. марко́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зауны́вный тужлі́вы, ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уны́вный уст. тужлі́вы, ну́дны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жало́бны, -ая, -ае.

1. гл. жалоба.

2. Сумны, тужлівы, маркотны.

Ж. марш.

Нешта сумнае і жалобнае чулася ў курлыканні журавоў.

|| наз. жало́бнасць, -і, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)