Тува́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Тува́
Р. Тувы́
Д. Туве́
В. Туву́
Т. Туво́й
Туво́ю
М. Туве́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Тува́ Тува́; см. Респу́блика Тыва́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Респу́блика Тыва́ (Тува́) Рэспу́бліка Тыва́ (Тува́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ты́ва (государство) Ты́ва; см. Ту́ва.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туві́нцы, -аў, адз. -ві́нец, -нца, м.

Народ цюркскай моўнай групы, які складае асноўнае насельніцтва Рэспублікі Тува, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.

|| ж. туві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. туві́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)