трэпа́нг, -а, мн. -і, -аў, м.

Марская беспазваночная жывёліна тыпу ігласкурых, мяса якой ужываецца ў ежу.

|| прым. трэпа́нгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трэпа́нг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. трэпа́нг трэпа́нгі
Р. трэпа́нга трэпа́нгаў
Д. трэпа́нгу трэпа́нгам
В. трэпа́нга трэпа́нгаў
Т. трэпа́нгам трэпа́нгамі
М. трэпа́нгу трэпа́нгах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трэпа́нг м., зоол. трепа́нг

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трэпа́нг, ‑а, м.

Марская беспазваночная жывёліна тыпу ігласкурых, мяса якой з’яўляецца каштоўным харчовым прадуктам.

[Малайск.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трепа́нг зоол. трэпа́нг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)