трыпсі́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. трыпсі́н
Р. трыпсі́ну
Д. трыпсі́ну
В. трыпсі́н
Т. трыпсі́нам
М. трыпсі́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

трыпсі́н, -ну м., физиол. трипси́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трыпсі́н, ‑у, м.

Фермент соку падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў расшчапленні бялкоў.

[Ад грэч. thrypsis — размолванне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трипси́н физиол. трыпсі́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)