трыва́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
трыва́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трыва́льнаа́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. трыва́льнаа́савы трыва́льнаа́савая трыва́льнаа́савае трыва́льнаа́савыя
Р. трыва́льнаа́савага трыва́льнаа́савай
трыва́льнаа́савае
трыва́льнаа́савага трыва́льнаа́савых
Д. трыва́льнаа́саваму трыва́льнаа́савай трыва́льнаа́саваму трыва́льнаа́савым
В. трыва́льнаа́савы (неадуш.)
трыва́льнаа́савага (адуш.)
трыва́льнаа́савую трыва́льнаа́савае трыва́льнаа́савыя (неадуш.)
трыва́льнаа́савых (адуш.)
Т. трыва́льнаа́савым трыва́льнаа́савай
трыва́льнаа́саваю
трыва́льнаа́савым трыва́льнаа́савымі
М. трыва́льнаа́савым трыва́льнаа́савай трыва́льнаа́савым трыва́льнаа́савых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Трава́льна (трава́льно) ’сытна’ (навагр., Сл. ПЗБ). Да трыва́льна < трыва́ць, гл.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Трыву́льны ‘вытрыманы, цярплівы’, ‘спажыўны, смачны’ (Сцяшк. Сл.), трыву́ло ‘сытна, трывала’ (Сцяц., Сцяшк. Сл.), трыва́льна, трыву́льна ‘моцна, стойка’ (беласт., Стан.), трыу́льно ‘сытна’ (Сл. рэг. лекс.). Да трыва́лы < трыва́ць (гл.). Суфіксальнае ‑у‑, відаць, пад уплывам іншых форм гэтага ж дзеяслова, параўн. трыву́шчы ‘трывалы, спажыўны’ (лід., баран., лях., Сл. ПЗБ), ‘трывалы, моцны’, ‘жывучы’ (навагр., Жыв. сл.; рагач., Сл. ПЗБ, Сцяшк. Сл.), трыву́шчы(й) ‘вынослівы’ (Сл. Брэс., ТСБМ), трывушчэй ‘дужэй, мацней, здаравей’ (баран., Сл. ПЗБ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)