тру́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́чаны тру́чаная тру́чанае тру́чаныя
Р. тру́чанага тру́чанай
тру́чанае		 тру́чанага тру́чаных
Д. тру́чанаму тру́чанай тру́чанаму тру́чаным
В. тру́чаны (неадуш.)
тру́чанага (адуш.)		 тру́чаную тру́чанае тру́чаныя (неадуш.)
тру́чаных (адуш.)
Т. тру́чаным тру́чанай
тру́чанаю		 тру́чаным тру́чанымі
М. тру́чаным тру́чанай тру́чаным тру́чаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. тру́чаны тру́чаная тру́чанае тру́чаныя
Р. тру́чанага тру́чанай
тру́чанае		 тру́чанага тру́чаных
Д. тру́чанаму тру́чанай тру́чанаму тру́чаным
В. тру́чаны (неадуш.)
тру́чанага (адуш.)		 тру́чаную тру́чанае тру́чаныя (неадуш.)
тру́чаных (адуш.)
Т. тру́чаным тру́чанай
тру́чанаю		 тру́чаным тру́чанымі
М. тру́чаным тру́чанай тру́чаным тру́чаных

Кароткая форма: тру́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тру́чаны тра́вленный; см. труці́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тру́чаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад труціць.

2. у знач. прым. Такі, якога труцілі. Тручаная муха. Тручаны таракан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́вленный​I прич. тру́чаны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

труці́ць, тручу́, тру́ціш, тру́ціць; тру́чаны; незак., каго (што).

Знішчаць атрутай.

Т. мышэй.

|| зак. вы́труціць, -ручу, -руціш, -руціць; -ручаны.

|| наз. тручэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

морённый прич.

1. мо́раны; тру́чаны; вы́нішчаны;

2. мо́раны; мардава́ны;

3. мо́раны; см. мори́ть​ 1—3;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)