трупя́рня, -і, мн. -і, -рань і -рняў, ж. (разм.).

Памяшканне для трупаў; морг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трупя́рня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. трупя́рня трупя́рні
Р. трупя́рні трупя́рань
трупя́рняў
Д. трупя́рні трупя́рням
В. трупя́рню трупя́рні
Т. трупя́рняй
трупя́рняю		 трупя́рнямі
М. трупя́рні трупя́рнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

трупя́рня ж. мертве́цкая, поко́йницкая, морг м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трупя́рня, ‑і, ж.

Памяшканне для трупаў; морг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Трупя́рня ‘морг, пакой для нябошчыкаў’ (ТСБМ, Гарэц., Некр. і Байк., Ласт.), трупэ́рня ‘тс’ (Сцяц., Жд. 1), трупа́рня ‘тс’ (ТС). Запазычана з польск. trupiarnia, дыял. truparnia ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мо́рг

‘трупярня’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мо́рг мо́ргі
Р. мо́рга мо́ргаў
Д. мо́ргу мо́ргам
В. мо́рг мо́ргі
Т. мо́ргам мо́ргамі
М. мо́ргу мо́ргах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мертве́цкая сущ. трупя́рня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

морг​I м. морг, род. мо́рга м., трупя́рня, -ні ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

поко́йницкая ж., сущ. трупя́рня, -ні ж.; морг, род. мо́рга м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Трупе́льня ‘морг’ (слуц., Нар. словатв.). Да труп (гл.). Утварэнне з суф. ‑ельн‑я са значэннем памяшкання (Сцяцко, Афікс, наз., 53), магчыма, народны эквівалент запазычанню трупярня (гл.). Параўн. рус. смал. трупе́льня ‘хата, дзе ставяць труну з нябожчыкам’ (1914 г., СРНГ), мертве́цкая, пако́йніцкая ‘тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)