тро́мб
‘смерч’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тро́мб |
тро́мбы |
| Р. |
тро́мбу |
тро́мбаў |
| Д. |
тро́мбу |
тро́мбам |
| В. |
тро́мб |
тро́мбы |
| Т. |
тро́мбам |
тро́мбамі |
| М. |
тро́мбе |
тро́мбах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тро́мб
‘згустак крыві’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тро́мб |
тро́мбы |
| Р. |
тро́мба |
тро́мбаў |
| Д. |
тро́мбу |
тро́мбам |
| В. |
тро́мб |
тро́мбы |
| Т. |
тро́мбам |
тро́мбамі |
| М. |
тро́мбе |
тро́мбах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
тромб², -у, мн. -ы, -аў, м.
Смерч над сушай з моцным ветрам, ападкамі і навальніцай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тромб¹, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).
1. Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносным сасудзе ці ў поласці сэрца.
2. Увогуле згустак рэчыва, які закупорвае сасуд, праток.
Лімфатычны т.
|| прым. трамбаты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тромб I (род. тро́мба) м., мед. тромб
тро́мб II (род. тро́мбу) м., метеор. тромб
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тромбI мед. тромб, род. тро́мба м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тромбII метеор. тромб, род. тро́мбу м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тромб 1, ‑а, м.
Згустак крыві, які ўтвараецца ў крывяносных сасудах.
[Грэч. thrómbos — згустак.]
тромб 2, ‑у, м.
Смерч над сушай з моцным ветрам, ападкамі і навальніцай.
[Ад іт. tromba — труба.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тромб ‘згустак крыві ў крывяносных сасудах’ (ТСБМ). Запазычана праз рускую мову, у якой з заходнееўрапейскіх моў. Узыходзіць да ст.-грэч. θρόμβος ‘ком, згустак (пра сселае малако, загуслую кроў, асфальт)’ (Чарных, 2, 264; Арол, 4, 106).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)