трои́ть несов.

1. (соединять по три, страивать) траі́ць, стро́йваць;

трои́ть ни́тки траі́ць (стро́йваць) ні́ткі;

2. (делить натрое) разг. траі́ць;

трои́ть чурба́ны траі́ць цурбаны́;

3. (увеличивать втрое, утраивать) уст. траі́ць, утро́йваць, патро́йваць;

трои́ть це́ну траі́ць (утро́йваць, патро́йваць) цану́;

4. с.-х. траі́ць;

трои́ть пар траі́ць папа́р;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

траі́ць несов.

1. (соединять по три) трои́ть, стра́ивать;

т. ні́ткі — трои́ть (стра́ивать) ни́тки;

2. разг. (делить натрое) трои́ть;

т. цурбаны́ — трои́ть чурбаны́;

3. с.-х. трои́ть;

т. папа́р — трои́ть пар

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стро́йваць несов. стра́ивать, трои́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тро́іць 1 ‘апрацоўваць зямлю плугам трэці раз’ (Некр. і Байк., Янк. 1; капыл., Бел. дыял. 3). Гл. траіць.

Тро́іць 2 аргат. ‘есці’: хлеб есці — сумеру троіць (староб., Полымя, 1991, 10, 169), тро́іты ‘тс’ (іван., Бел. дыял. 1). Параўн. укр. аргат. тро́їти ‘тс’, рус. аргат. тро́ить ‘тс’, польск. аргат. troi̯ić ‘тс’. Ад грэч. τρῶγω ‘ем, прымаю ежу’ (Папоў, Из истории, 104; Бандалетаў, Этимология–1980, 70; Горбач, Арго, 28).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Траі́цца ’раздзяляцца на тры часткі’, ’утройвацца, павялічвацца ў тры разы’ (ТСБМ), укр. трої́ти(ся), рус. трои́ть(ся), польск. troić się, н.-луж. tšojś, в.-луж. trojić, славен. trojíti ’дзяліць на тры часткі’, ’павялічвацца ў 3 разы’, серб. тро̀јити (се). Прасл. *trojiti (sę) утворана ад асновы *troj‑ зборнага лічэбніка *trojі (м., ж. р.), *trojе (н. р.) ’трое’, які развіваўся (пад уплывам *dъvojь) з і.-е. *trei̯ó‑ ’трое’ < *tréi̯es ’тры’ (Покарны, 1092; Сной₂, 786). Сюды ж траі́ць ’дзяліць на тры часткі’, ’злучаць у адно з трох’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

трои́ться

1. (увеличиваться втрое) траі́цца, утро́йвацца, патро́йвацца;

2. (разделяться натрое) траі́цца;

коне́ц кана́та трои́тся кане́ц кана́та тро́іцца;

в глаза́х трои́тся у вача́х траі́цца;

бу́квы троя́тся лі́тары трая́цца;

3. страд. траі́цца, стро́йвацца, утро́йвацца, патро́йвацца; см. трои́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)