тра́тта
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тра́тта |
тра́тты |
| Р. |
тра́тты |
тра́ттаў |
| Д. |
тра́тце |
тра́ттам |
| В. |
тра́тту |
тра́тты |
| Т. |
тра́ттай
тра́ттаю |
тра́ттамі |
| М. |
тра́тце |
тра́ттах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
тра́тта фин. тра́тта, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
тра́тта, ‑ы, ДМ ‑тце, ж.
Спец. Пераводны вэксаль.
[Іт. tratta.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)