тра́тта

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тра́тта тра́тты
Р. тра́тты тра́ттаў
Д. тра́тце тра́ттам
В. тра́тту тра́тты
Т. тра́ттай
тра́ттаю		 тра́ттамі
М. тра́тце тра́ттах

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

тра́тта фин. тра́тта, -ты ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тра́тта, ‑ы, ДМ ‑тце, ж.

Спец. Пераводны вэксаль.

[Іт. tratta.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́тта

(іт. tratta)

фін. пераводны вэксаль.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

trata

ж. эк. тратта, пераводны вэксаль;

trata zagraniczna — замежная тратта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рэмітэ́нт

(лац. remittens, -ntis = які адсылае)

асоба, на імя якой выпісаны пераводны вэксаль (тратта) для атрымання пэўнай сумы грошай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)