трале́й
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
трале́й |
трале́і |
| Р. |
трале́я |
трале́яў |
| Д. |
трале́ю |
трале́ям |
| В. |
трале́й |
трале́і |
| Т. |
трале́ем |
трале́ямі |
| М. |
трале́і |
трале́ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
трале́й м., тех. тролле́й
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
трале́й, ‑я, м.
Ролікавы токапрыёмнік электрычнага транспарту (тралейбуса, трамвая і пад.). // Кантактны провад, які ажыццяўляе забеспячэнне энергіяй электрарухавіка цераз ролікавы токапрыёмнік.
[Англ. trolley.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тролле́й техн. трале́й, -ле́я м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)